ธรรมะสอนใจเกี่ยวกับการทำบุญ : หน้า 100/589

ธรรมะเพื่อประช โทษของการห้ามลูก ทำบุญ ៩៩ จนได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันบุคคล มีใจมุ่งตรงต่อหนทาง พระนิพพาน ส่วนหมู่ญาติก็เกิดความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยยิ่งๆ ขึ้นไป ได้ช่วยกันสร้างมหาวิหารถวายภิกษุสงฆ์ เพื่อให้ท่านได้ บำเพ็ญสมณธรรมอย่างสะดวกสบาย มีเพียงมารดาของอุตตรมาณพเท่านั้น ที่ไม่ได้เลื่อมใส ในพระรัตนตรัย เพราะว่าเป็นคนตระหนี่ ถูกมลทินคือความ ตระหนี่ครอบงำจิตใจ เมื่อเห็นลูกชายทำบุญมากอย่างนั้น ก็ ห้ามปรามต่อว่าลูกว่า “อะไรที่ให้สมณะไป ขอให้สิ่งนั้นจงกลาย เป็นเลือดในปรโลก” แต่ลูกชายไม่ได้โกรธตอบ เพราะท่านเป็น พระโสดาบันแล้ว นึกสงสารแต่มารดาที่ไม่รู้คุณของพระรัตนตรัย ครั้นละจากโลกนี้ไปแล้ว อุตตรมาณพได้ไปเสวย ทิพยสมบัติมากมายในเทวโลก แต่แม่ของอุตตรมาณพไปเกิด เป็นเปรต ด้วยผลกรรมที่มีความตระหนี่ และด่าบริภาษลูกชาย ที่เป็นพระโสดาบัน เมื่อตายไปจึงต้องไปเสวยทุกข์ทรมาน มีความหิวกระหาย อยากจะทานอะไรก็ทานไม่ได้สักอย่าง เวลา ที่นางลงไปในแม่นํ้าคงคา เมื่อคิดว่าจะดื่มน้ำ แม่น้ำคงคาก็ กลายเป็นเลือดแดงฉานไปหมด ทำให้นางดื่มไม่ได้ ต้องถูก ความหิวกระหายครอบงำนานถึง ๕๕ ปี วันหนึ่ง พระเรวตเถระกำลังนั่งพักอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคา