ธรรมะเพื่อประชาชน: ประสบการณ์ของพระอรหันต์ : หน้า 460/589

ธรรมะเพื่อประชาชน พระอรหันต์ ตุ่ม ៤៥៩ ยิ่งถ้าไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจตนเองก็จะเป็นเหมือนกับพระภิกษุรูปหนึ่ง ที่มีความคิดผิดเพี้ยนไป *พระภิกษุรูปนี้ ท่านบวชเข้ามาแล้วก็ไม่ค่อยได้ขวนขวาย ในการศึกษาพระธรรมวินัย ปล่อยวันคืนให้ล่วงไปกับการพูดคุย สนทนากัน มีความยินดีในการคลุกคลีด้วยหมู่ชอบเพ้อเจ้อไปเรื่อย ไม่ได้หาชีวิตให้มีสาระแก่นสารแต่ประการใด จนกระทั่งชีวิต ย่างก้าวเข้าสู่วัยชรา ก็ยิ่งคิดมาก ฟุ้งซ่านไปเรื่อยเปื่อย และมี ความคิดที่แปลกๆ ว่า คนอื่นเขาบวชกันเข้ามา ที่ได้บรรลุธรรม ก็มีมาก เราบวชมาจนอายุปูนนี้แล้ว ทำไมยังไม่ได้บรรลุธรรม สักที แต่แทนที่ท่านจะเร่งปฏิบัติธรรมให้หลุดพ้น กลับคิดค้น หาวิธีที่พิลึก ที่จะให้คนเข้าใจว่าท่านเป็นพระอรหันต์ ท่านมีวิธี การคือ ไปหาตุ่มมาใบหนึ่งเอามาไว้ในกุฏิ เวลามีญาติโยมมาก็ หลบลงในตุ่ม โยมมาดูที่ในกุฏิมองไม่เห็นท่าน จึงถามสามเณรว่า พระเถระอยู่ไหน สามเณรตอบว่า “ท่านอยู่ในกุฏินั่นแหละ” ในระหว่างที่ญาติโยมไปสนทนาไต่ถามสามเณร ท่านจึง รีบขึ้นมาจากตุ่ม ทำทีว่านั่งเจริญสมาธิภาวนาอยู่บนตั่ง เมื่อ สามเณรพาโยมเข้าไปดูอีกที ก็เห็นท่านนั่งอยู่จริงๆ จึงบังเกิด *มก. เล่ม ๗๔ หน้า ๘๔๒