โทษของความประมาท : หน้า 117/589

โทษของความประมาท ผู้ไม่ประมาท คือผู้มีสติคอยกำกับรู้ตัวอยู่เสมอ ไม่ว่าจะ คิด พูด หรือทําสิ่งใดๆ ก็ไม่ยอมถล่าลงไปในทางที่เสื่อม และไม่ ยอมพลาดโอกาสในการทําความดี ตระหนักถึงคุณค่าของ ตนเองว่าได้อัตภาพเป็นมนุษย์แล้ว จะต้องเร่งรีบสั่งสมบุญ บารมีให้เต็มที่ ความไม่ประมาทเป็นคุณธรรมที่สําคัญอย่างยิ่ง แม้พระบรมศาสดา เมื่อทรงทำหน้าที่เผยแผ่สันติสุขไปสู่ชาวโลก ตลอด ๔๕ พรรษา ในวันก่อนจะเสด็จดับขันธปรินิพพาน พระพุทธองค์ทรงประทานโอวาทให้กับพุทธบริษัทว่า “หนุททานิ ภิกฺขเว อามนฺตยามิ โว วยธมฺมา สงฺขารา อปฺปมาเทน สมปาเทถ ดูก่อนท่านผู้เห็นภัยในสังสารวัฏทั้งหลาย เราขอ เตือนพวกเธอทั้งหลายว่า สังขารทั้งหลายทั้งปวง มีความเสื่อม ไปเป็นธรรมดาท่านทั้งหลายจงยังประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน ให้ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาทเถิด” แต่ดูเหมือนว่า มนุษย์ส่วนใหญ่ยังมีความประมาทมัวเมา ในชีวิต ประมาทในเวลา ใช้ชีวิตให้ผ่านไปอย่างไร้สาระ เห็น ชีวิตเพียงไม่กี่สิบปีบนโลกมนุษย์ ราวกับมีอายุยืนเป็นหมื่นๆ ปี อันที่จริงแล้ว ๗๕ ปี บนโลกมนุษย์นี้มันสั้นนิดเดียว ถ้าเรา เปรียบเทียบอายุของชาวสวรรค์หรือสัตว์นรกขุมต่างๆ จะรู้ว่า สั้นจนน่าตกใจ แต่เพราะคนส่วนใหญ่ยังประมาทหลงมัวเมาใน ชีวิต ไม่คิดที่จะหาหนทางพ้นทุกข์กันจริงๆ จังๆ จึงมองไม่เห็น