ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
โทษของความอิจฉาริษยา
๒๖๒
เปรตมัตตาเป็นผู้มีกลิ่นกายเหม็นเหมือนคูถ เพราะได้
เคยลักของหอม ดอกไม้และเครื่องลูบไล้ที่มีค่ามากของนางติสสา
ไปทิ้งลงในหลุมคูถ ที่สำคัญคือว่า นางเป็นเปรตผู้ไม่มีอาหารตก
ถึงท้องเลย ได้รับความลำบากอย่างยิ่ง เพราะทั้งๆ ที่ทรัพย์สิน
ในบ้านแม้มีอยู่มากมาย แต่ก็ไม่เคยใช้จ่ายให้เกิดประโยชน์แก่
คนอื่น และไม่เคยให้ทานแก่ภิกษุสงฆ์ มีแต่คอยขัดขวางการ
ทำความดีของนางติสสาอีกด้วย
คืนวันหนึ่ง นางเปรตมัตตามาปรากฏกายแก่นางติสสา
ผู้กำลังอาบน้ำอยู่หลังบ้าน นางติสสาเห็นจึงสอบถามว่า
“ดูก่อนนางเปรตผู้ซูบผอม มีแต่ซี่โครง ท่านเป็นผู้เปลือยกาย
มีรูปร่างน่าเกลียด มีเนื้อตัวสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น ท่านเป็นใคร
มายืนอยู่ในที่นี้ทำไม” นางเปรตก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้นาง
ติสสาฟัง และกล่าวถึงการที่ตนต้องไปเสวยวิบากกรรมอัน
เผ็ดร้อน เพราะกรรมที่ทำไว้ในสมัยที่เป็นมนุษย์ได้ประทุษร้าย
ต่อนางติสสา
เมื่อติสสาอุบาสิการู้ว่า ผู้เปลือยกายผมยาวเฟื้อยมา
ยืนอยู่ด้านหน้านี้ เป็นเปรตมัตตา ที่เคยเป็นภรรยาร่วมสามี
เดียวกันก็เกิดความสงสาร ได้บอกว่า “ตอนนี้ กุฎมพีผู้เป็นสามี
กําลังไปซื้อกับข้าวที่ตลาดยังไม่กลับ ขอให้ท่านรออยู่ก่อนเถิด