ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เปรต หญิงสาวผู้หิวโหย
៤៦៥
เรื่องอื่น
การเกิดมาภพชาติหนึ่ง ก็เพื่อเข้าถึงธรรมกาย และ
ขยายธรรมกายให้เป็นที่พึ่งแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย
เป็นไปเพื่อให้อาศัยอยู่ในโลกนี้ได้เท่านั้น เจอะเจออะไรก็ต้อง
อาศัยกันไป เพื่อที่จะได้มีโอกาสสร้างบารมี ฝึกฝนอบรมจิต
ให้เข้าถึงธรรมะภายใน ถ้าจับหลักอันนี้ได้เราจะดำเนินชีวิต
ไม่ผิดพลาด จะไม่ติดอยู่ในโลกธรรม ๘ คือ มีลาภ เสื่อมลาภ
มียศเสื่อมยศ มีสรรเสริญ นินทา มีสุขมีทุกข์ แล้วจะไม่หวั่นไหว
ต่อสิ่งใดทั้งสิ้น ใจจะติดอยู่ในกลางกายธรรมอย่างเดียว แม้จะ
ดำารงชีวิตอยู่ในโลกเหมือนคนทั่วไป แต่เราสามารถยกใจให้อยู่
เหนือโลกได้ ซึ่งการจะพัฒนาจิตใจให้ไปถึงระดับนั้น ต้องเริ่ม
จากการนำใจกลับมาหยุดนิ่งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่าง
เบาสบายเป็นประจําทุกๆ วัน แล้วเราจะสมปรารถนา มีธรรมะ
ภายในเป็นที่พึ่ง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ติโรกุฑฑสูตร ว่า
“น หิ ตตฺถ กสี อตฺถิ
โครกฺเขตฺถ น วิชฺชติ
วณิชชา ตาทิสี นตฺถิ
อิโต ทินฺเนน ยาเปนติ
หิรญฺเญน กยากย์
เปตา กาลคตา ต
ในเปตติวิสัยนั้น ไม่มีกสิกรรม การเลี้ยงโคในเปตติวิสัย
ก็ไม่มี การค้าขายหรือการซื้อขายด้วยเงินก็ไม่มี สัตว์ทั้งหลาย