ธรรมะเพื่อประชา: ความสำคัญของบุญในชีวิตและการเกิดใหม่ : หน้า 232/589

ธรรมะเพื่อประชา เปรตเฝ้าทรัพย์ ๒๓๑ สมบัติต่างๆ ที่เกิดขึ้นมาให้เราใช้สอยได้อย่างสะดวก สบายในปัจจุบันชาตินี้ นอกจากได้มาด้วยความสามารถในการ ทํางานแล้ว ยังเป็นผลสืบเนื่องมาจากการท้าทานในภพชาติอดีต อีกด้วย ซึ่งตามมาหล่อเลี้ยงรักษาตัวเรา เราจะเห็นคุณค่าของ บุญก็ต่อเมื่อละโลกไปแล้ว ไปบังเกิดในสุคติ หรือทุคติภูมิที่ไม่ ต้องทำมาหากินนั่นแหละ เพราะภพภูมิต่างๆ เหล่านั้น จะไม่มี การสั่งสมบุญหรือบาปกันแล้ว ฝ่ายที่ตกไปในอบายภูมิ ตั้งแต่ เป็นสัตว์นรก เป็นเปรต อสุรกาย หรือสัตว์เดียรัจฉาน ก็เสวย วิบากกรรมอันเผ็ดร้อนกันไป จนกว่าบาปนั้นจะเบาบางลง หรือ แม้จะไปเสวยสุขบนสวรรค์ จะมีวิมานอันเป็นทิพย์ สมบูรณ์ด้วย เบญจกามคุณอันเป็นทิพย์ อย่างไรก็ตามเมื่อหมดบุญก็ต้อง เปลี่ยนภพภูมิไปเกิดใหม่ เริ่มต้นสั่งสมบุญกันใหม่อย่างนี้แหละ จนกว่าบารมีจะเต็มเปี่ยม หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด เมื่อไปอยู่ในสภาวะเช่นนั้นแล้ว จะรู้ชัดทีเดียวว่า บุญนี้ เป็นสิ่งสำคัญที่สุด สำคัญกว่าเรื่องการทำมาหากินทุกอย่าง เพราะเสบียงในการเดินทางไกล มีเพียงบุญเท่านั้นที่เป็นมิตรแท้ ละโลกไปแล้ว เราจะรู้ด้วยตัวของเราเอง ว่าที่ต้องมาชดใช้กรรม ทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสเช่นนี้ เพราะไม่ได้สั่งสมบุญไว้ แถม ยังประกอบแต่บาปอกุศลอย่างเดียว แต่ถ้าเป็นชาวสวรรค์ ท่านก็รู้ถึงที่มาของทิพยสมบัติว่าได้มาอย่างไร มีวิมานสว่างไสว