ธรร บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ ๒ : หน้า 299/589

ธรร บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๒) ២៩៨ ไปค้าขายต่างเมืองด้วยกัน เมื่อไปถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ก็ได้แยก ทางกันไปเพื่อค้าขาย พ่อค้าคนแรกเข้าไปตระกูลของเศรษฐีเก่า หลานสาวในบ้านเห็นพ่อค้ามีเครื่องประดับมากมายมาขาย ก็อยากได้บ้าง แต่มีเงินไม่พอที่จะซื้อ จึงขอร้องให้ยายนำถาด ทองใบใหญ่ ซึ่งมีสนิมทองจับมาแลกซื้อ พ่อค้าจับถาดใบนั้นขึ้นมาพิจารณา ทดลองเอาเข็มขีดดู ก็รู้ทันทีว่าเป็นถาดทองคำแท้ซึ่งมีมูลค่ามหาศาล แต่เนื่องจาก ตนเองเป็นคนโลภ คิดค้ากำไรเกินควร จึงบอกว่าถาดใบนั้น มีราคาไม่ถึงครึ่งมาสก ไม่มีราคาพอที่จะซื้อเครื่องประดับเหล่า นี้ได้ จึงทำเป็นไม่สนใจ ได้แต่คิดอยู่ในใจว่า เดี๋ยวจะกลับมาเอา ถาดทองใบนี้ทีหลังให้ได้ บังเอิญว่า เมื่อพ่อค้าคนแรกผ่านไปได้ ไม่นาน พ่อค้าโพธิสัตว์ก็หาบสินค้าของตนผ่านมาทางนั้นพอดี เมื่อพิจารณาดูถาดใบนั้นอย่างถี่ถ้วน ก็รู้ว่าเป็นถาดทองคำ มีราคาถึงหนึ่งแสนกหาปณะ แม้สินค้าทั้งหมดที่ตนเองนํามา ขายพร้อมกับเงินอีกหนึ่งพันกหาปณะ ก็ไม่สามารถจะแลกกับ ถาดทองใบนี้ได้ จึงบอกสาวน้อยไปตามความเป็นจริง ยายของสาวน้อยเห็นพ่อค้าโพธิสัตว์เป็นผู้มีใจซื่อสัตย์ จึงแลกถาดทองกับเครื่องประดับทั้งหมด เมื่อพ่อค้าคนแรกย้อน กลับมา เพื่อจะกดราคาถาดทองอีก แต่เมื่อรู้ว่าพ่อค้าโพธิสัตว์ แลกไปเสียแล้ว ก็เสียใจมากถึงกับเป็นลมหมดสติ เมื่อรู้สึกตัวขึ้น