ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
สูจิโลมยักษ์
๔๔๓
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสตอบว่า “ราคะและโทสะมี
อัตภาพเป็นเหตุ เพราะอัตภาพนี้ได้รวมเอาไว้ซึ่งรูป เสียง กลิ่น
รส สัมผัส เป็นเหตุทำให้บุคคลเกิดราคะและโทสะ เมื่อได้เห็นรูป
ได้ยินเสียง ได้ดมกลิ่น ได้ลิ้มรส และได้ถูกต้องสัมผัส
ความยินดี ความไม่ยินดี และความสยดสยอง ล้วนเกิด
มาจากอัตภาพนี้ อัตภาพร่างกายมีรูปที่ให้ความยินดีก็มี ที่ให้
ความไม่น่ายินดีก็มี และรูปที่ทำให้เกิดความน่าสยดสยองก็มี
ความตรึกในใจเกิดแต่อัตภาพนี้ ที่ดักจิตเอาไว้ เหมือนพวกเด็ก
ดักกา
อกุศลวิตกเป็นอันมากเกิดเพราะความเยื่อใยในตัณหา
เมื่อเกิดแล้วก็ซ่านไปในวัตถุกามทั้งหลาย เหมือนเถาย่านไทร
ที่เกิดที่โคนต้นไทร แล้วแผ่ปกคลุมไปทั่วต้นไทร ชนเหล่าใดรู้
การเกิดของอัตภาพที่กุศลและอกุศลกรรมปรุงแต่ง ชนเหล่านั้น
ย่อมบรรเทาเหตุเกิดนั้นเสียได้ และย่อมข้ามห้วงกิเลสที่ข้าม
ได้โดยยาก”
ในที่สุดแห่งพระธรรมเทศนา สูจิโลมยักษ์มีดวงตาเห็น
ธรรม ได้เป็นพระโสดาบันบุคคลในอัตภาพยักษ์ แล้วอัตภาพ
ร่างกายก็เปลี่ยนไป ผิวหนังที่หยาบขรุขระก็กลายเป็นผิวกายที่
ละเอียดประณีต ขนแหลมแข็งยาวก็หายไป จากที่ไม่นุ่งผ้าก็มี