กรรมของคนโกงที่ธรณีสงฆ์ : หน้า 525/589

กรรมของคนโกงที่ธรณีสงฆ์ ๕๒๔ ที่ธรณีสงฆ์เป็นต้น ซึ่งเขาอุทิศถวายแด่สงฆ์ เป็นสถานที่ที่ควร เคารพ หากไปล่วงละเมิดก็เปรียบเสมือนไฟ เหมือนยาพิษ ใคร มีความโลภไปรุกราน หรือเบียดเบียนของสงฆ์แม้เพียงเล็กน้อย ด้วยความไม่รู้หรือด้วยความโง่เขลาเบาปัญญา มองไม่เห็นบาป ที่จะตามมา ย่อมได้รับโทษร้ายแรงหนักหนา เพราะเป็นสถานที่ ที่คนมีศรัทธาเขาอุทิศถวายไว้ในพระพุทธศาสนา เป็นการบูชา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยใจประกอบด้วยจาคะเจตนา เลื่อมใส ในพระพุทธศาสนาสุดประมาณ เมื่อมาทำให้บิดเบือนกุศลเจตนา เจ้าของเดิมเสียฉะนี้ ย่อมได้รับโทษเช่นข้าพเจ้าที่กำาลังได้รับ อยู่นี่แหละ” เมื่อภิกษุทั้งหลายได้ฟังคำของเปรต ก็ได้แต่สลดสังเวช และช่วยกันนั่งสมาธิแผ่เมตตาให้กับเปรต เพื่อจะได้หลุดพ้นจาก อัตภาพอันแสนทุกข์ทรมานนี้ จากนั้นก็ได้อำลาไป และหลุดพ้น จากป่าออกมาได้ เราจะเห็นว่า บาปแม้เพียงเล็กน้อยที่ทำไว้ ไม่ได้สูญหาย ไปไหน ยังคงติดตามเราไปเหมือนล้อที่หมุนไปตามรอยเท้าโค จะสลัดอย่างไรก็ไม่หลุด จะหลุดได้ก็ต่อเมื่อกรรมที่ทำเอาไว้ หมดไป เพราะฉะนั้นเราอย่าได้ประพฤติผิดศีลผิดธรรม อย่าโลภ อยากได้ของคนอื่น อย่าทำตามใจกิเลสจนคุ้น แต่ให้ทำความดี