ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 196/589

ธรรมะเพื่อประชาช กรรมของคนด่าพระ ១៩៥ บุตรพราหมณ์จึงกล่าวว่า “พวกเราเป็นพราหมณ์ และไม่เคย ถวายนิตยภัตเป็นทานแก่พระสมณะผู้ศากยบุตรเลย เพราะฉะนั้น เราจักไม่ยอมให้” อุบาสกกล่าวว่า “แม้เราผู้เป็นเพื่อนของท่าน ก็จักไม่ให้ตบ้างหรือ" บุตรพราหมณ์กล่าวว่า “เราเป็นเพื่อนกัน ทำไมฉันจักไม่ให้” อุบาสกพูดว่า “ถ้าเมื่อเป็นเช่นนั้น สิ่งที่ เธอจะให้เรา เธอจงถวายแก่ภิกษุรูปหนึ่งเถิด” เขารับคำแล้ว จึงนิมนต์ภิกษุมารูปหนึ่งให้มาฉันที่บ้าน เมื่อวันเวลาผ่านไปอย่างนี้ น้องชายและน้องสาวของเขา เห็นวัตรปฏิบัติของภิกษุทั้งหลาย กอปรกับการได้ฟังธรรม จึงมี ความเลื่อมใสยิ่งขึ้นในพระศาสนา และมีความยินดีในการสั่งสม บุญอยู่เป็นนิตย์ คนทั้ง ๓ เมื่อให้ทานตามกำลังทรัพย์อย่างนี้ ได้สักการะเคารพนับถือบูชาสมณพราหมณ์ทั้งหลาย ส่วนมารดา และบิดาของพวกเขา เป็นผู้ไม่มีศรัทธา ไม่มีความเลื่อมใส ไม่เคารพในสมณพราหมณ์ ไม่เอื้อเฟื้อ ไม่รู้สึกพอใจในการ บำเพ็ญบุญ พวกญาติของครอบครัวนี้ ได้ขอธิดาของเขามาแต่งงาน กับบุตรของผู้เป็นลุง ซึ่งบุตรคนนั้นเมื่อฟังธรรมในสำนักของ พระสังกิจจะแล้วเกิดความสังเวชจึงขอออกบวช และได้ไปสู่ บ้านของมารดาตนเพื่อฉันภัตตาหารเป็นนิตย์ ฝ่ายมารดาผู้ไม่มี