ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
กรรมของคนฆ่า พระ
๑๐๕
การเดินทางไกลในสังสารวัฏ เพื่อข้ามไปสู่ฝั่งแห่งอมต
มหานิพพาน ซึ่งเป็นที่สุดของการเดินทาง และเป็นที่สุดของ
การแสวงหานั้น จําเป็นจะต้องมีเสบียงคือบุญ เป็นเครื่อง
สนับสนุนเครื่องหล่อเลี้ยงให้เราได้สร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย
บุญกุศลเป็นเรื่องสำคัญ ที่เราต้องสั่งสมเอาไว้ เมื่อได้เกิดมา
เป็นมนุษย์ ได้โอกาสในการสร้างบุญสร้างบารมี ก็จงอย่าปล่อย
ให้โอกาสนี้ผ่านไปอย่างน่าเสียดาย เพราะบุญเท่านั้นเป็นที่พึ่ง
ของเรา ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า บุญจะสนับสนุนให้เราได้บรรลุ
จุดหมายปลายทางไปถึงที่สุดแห่งธรรม ดังนั้นให้รีบขวนขวาย
ในบุญกุศลกัน
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า
“ยาวเทว อนตฺถาย
ญาติ* พาลสฺส ชายติ
หนฺติ พาลสฺส สุกฺกส์
มุทฺธ์ อสฺส วิปาตย์
ความรู้เมื่อเกิดแก่คนพาล ย่อมเป็นไปเพื่อความ
ฉิบหายเท่านั้น ความรู้นั้นย่อมยังปัญญาของเขาให้ตกไป
และฆ่าสุกกธรรมของคนพาลเสีย”
*อนต์ ในพระไตรปิฎกใช้ ญาติ