ข้อความต้นฉบับในหน้า
โทษของความประมาท
๑๑๘
พวกโจรรู้ว่า ลูกเศรษฐีเป็นคนโง่ ไม่รู้เล่ห์เหลี่ยมเท่าทัน
คน จึงใช้เป็นเครื่องมือในการตัดช่องย่องเบา แต่ในไม่ช้าก็ถูก
ชาวบ้านจับได้
พระราชาทรงรับสั่งให้นําไปตัดศีรษะที่นอก
พระนคร พวกราชบุรุษจึงเอาเชือกมัดจนแน่น นำออกประจาน
ให้มหาชนเห็น จะได้ไม่เอาเยี่ยงอย่าง จากนั้นนำไปสู่ลานประหาร
ระหว่างเดินทางไปนั้น หญิงงามเมืองชื่อ สุลสา เห็นลูกเศรษฐี
และนําเขาได้ จึงเกิดความสงสาร เข้าไปขออนุญาตราชบุรุษ
เพื่อให้นางได้นำขนมต้มพร้อมกับน้ำดื่มไปมอบให้ลูกเศรษฐีได้
รับประทานก่อนจะถูกประหารชีวิต
ในระหว่างนั้น ท่านพระมหาโมคคัลลานะ ตรวจดูด้วย
ทิพยจักษุ เห็นชายคนนั้นกำลังจะถูกฆ่า ท่านเห็นแล้ว เกิด
ธรรมสังเวชว่า ชายคนนี้ทำแต่บาปอกุศลมาตลอดชีวิต เพราะ
ไม่ได้พบกัลยาณมิตร ทำให้ชีวิตมืดมนตกต่ำถึงขีดสุด หลังจาก
ละโลกนี้ไป จะต้องไปบังเกิดในนรก ทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส
อีกเป็นเวลายาวนาน
ท่านจึงใช้ฤทธานุภาพไปปรากฏข้างหน้าของลูกชาย
เศรษฐี ในขณะที่เขากำลังจะทานอาหารอยู่นั่นเอง ก็มองเห็น
พระเถระที่ยืนอยู่ข้างหน้า จึงบังเกิดจิตเลื่อมใสในท่าน ทำให้
คิดสอนตนเองว่า เพราะเรามัวประมาทในชีวิต ทำให้ชีวิตต้อง
ตกอับถึงเพียงนี้ อีกไม่นานเราก็ต้องตายแล้ว อาหารที่กินเข้าไป