กตัตตากรรม: ผลกรรมที่เราสร้างขึ้น : หน้า 543/589

ก ตั ต ต า ก ร ร ม ៥៤២ คราวละโลกจะได้ไม่ต้องมาทนทุกข์ทรมานเหมือนอย่างข้าพเจ้า พูดจบก็ประนมมือนมัสการพระภิกษุแล้วก็เริ่มไถนาต่อไป เมื่อภิกษุทั้งหลาย รับฟังเรื่องราวที่เปรตเล่าให้ฟังแล้ว ถึงกับขนพองสยองเกล้า เกิดธรรมสังเวชในภัยที่เกิดจากการ สร้างกรรมโดยไม่มีเจตนา ทำให้ทุกๆ องค์ได้ข้อคิดว่า การสร้าง กรรมโดยไม่เจตนากับผู้ทรงศีลนั้นเป็นบาปหนัก แม้จะเป็น การกล่าวเพียงแค่ลมปาก ที่เปล่งออกมาด้วยความขุ่นมัวชั่ววูบ แต่ต้องมาทนทุกข์ทรมานกับกรรมชั่วนั้นเป็นเวลายาวนาน เหมือนกับเปรตตนนั้น ฉะนั้นจะต้องสํารวมระวังให้มากขึ้น มีสติควบคุมกายวาจาใจไม่ให้พลาดพลั้งไปทำบาปอกุศลใดๆ จากเรื่องนี้จะเห็นว่า กตัตตากรรมที่ได้ทำไป แม้ว่าไม่รู้ ไม่ทราบอะไรเลย ทําด้วยความไม่ตั้งใจ ยังมีผลเป็นความทุกข์ ทรมานแสนสาหัสเพียงนี้ เพราะฉะนั้นเราอย่าได้ประมาทกัน ต้องมีสติยับยั้งให้ดี ไม่ล่วงเกินใครด้วยกายวาจาใจ และหมั่น สร้างบุญกุศลให้เต็มที่ หากจะทำกตัตตากรรม ก็ขอให้เป็นฝ่าย กุศล เมื่อทําอย่างนี้ ชีวิตของเราจะปลอดภัยจากภัยในอบายภูมิ ห่างไกลจากบาปอกุศล ที่จะเข้ามาซึมซาบปูนเป็นอยู่ในตัวเรา จะมีบุญกุศลอุ้มชูชีวิตให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไป เหมือนมีแก้ว มณีโชติรสบันดาลความสุขความสำเร็จให้บังเกิดขึ้นในชีวิต