ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทำบาปเพราะนึกสนุก
៨២
ภุมมเทวดาตนหนึ่งเห็นพระท่านมีความสนิทสนมสมัครสมาน
สามัคคีกัน จึงคิดสนุกขึ้นมาว่า “มิตรภาพของภิกษุ ๒ รูปนี้
มั่นคงแน่นแฟ้นเหลือเกิน
หากทดลองยุแหย่ให้แตกแยกกัน
มิตรภาพจะยังคงแน่นแฟ้นเหมือนเดิมไหมหนอ” แล้วเทวดาก็
หาโอกาสที่จะทําให้พระภิกษุทั้งสองรูปแตกกัน
ในระหว่างทาง พระรูปหนึ่งได้ฝากบาตรและจีวรไว้กับ
อีกรูปหนึ่ง ขอตัวไปทำภารกิจส่วนตัว เมื่อเสร็จภารกิจก็เดิน
กลับมา ขณะนั้น ภุมมเทวดาได้แปลงร่างเป็นหญิงรูปงามเดิน
ตามหลังพระเถระมา แสร้งทำเป็นหวีผม แล้วจัดผ้านุ่งเสียใหม่
เดินออกจากพุ่มไม้ พระภิกษุที่เป็นสหายเห็นเหตุการณ์นี้ จึง
เข้าใจผิดคิดว่า เพื่อนภิกษุได้ล่วงเกินหญิงนั้นแล้ว จึงเกิดความ
สลดสังเวชใจว่า ถ้าหากเรารู้ว่า ภิกษุรูปนี้มีความประพฤติไม่ดี
เช่นนี้ เราคงไม่มาเสียเวลาคบหาสมาคมกันนานถึงเพียงนี้
คิดดังนั้นแล้วก็บอกกับเพื่อนภิกษุว่า “เชิญท่านถือเอา
บาตรของท่านไปเถอะ ผมจะไม่เดินทางร่วมกับท่านอีกต่อไปแล้ว”
พระภิกษุที่ถูกเทวดาแกล้ง เมื่อได้ฟังถ้อยคำเช่นนั้น ก็เกิดความ
งุนงง จึงถามถึงต้นสายปลายเหตุว่าเกิดอะไรขึ้น พระเพื่อนจึง
เล่าเรื่องที่ได้เห็นให้ฟัง แต่ท่านปฏิเสธว่าไม่ได้ทำเรื่องไม่ดีอย่างนั้น
ทั้งสองรูปก็โต้เถียงกัน ไม่มีใครฟังเหตุผลใคร เป็นเหตุให้ต้อง
แยกทางกันในระหว่างทาง ท่านทั้งสองต่างนึกถึงมิตรภาพที่ดี