เรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์ : หน้า 158/589

Dsuem ประชาช โทษภัยจากคำส่อเสียด ๑๕๗ เล่นหัวกัน มีมิตรไมตรีอย่างเหนียวแน่น เหมือนอย่างมารดา ของตน จนกระทั่งวันหนึ่ง พรานป่าคนหนึ่งเข้าไปหาของป่า วันนั้นไปพบครอบครัวสัตว์ทั้งสอง ในระหว่างที่กำลังสอดส่าย สายตาหาของที่ตนเองต้องการ สายตาก็เหลือบไปเห็นลูกโค และราชสีห์กำลังหยอกล้อเล่นกันอย่างสนุกสนาน ราวกับว่า เป็นสัตว์ตระกูลเดียวกัน นายพรานเห็นแล้วรู้สึกบังเกิดความประหลาดใจยิ่งนัก เพราะตั้งแต่ใช้ชีวิตเป็นพรานป่า ท่องเที่ยวไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ยังไม่เคยเห็นอะไรที่น่าแปลกใจขนาดนี้มาก่อน หลังจากหาของ ป่าได้ตามจํานวนที่ต้องการแล้ว ก็น่าของที่ตนเองหามาได้ไป ถวายแก่พระราชา พระราชาทรงรับบรรณาการของนายพราน แล้ว รับสั่งถามว่า “สหายเอ๋ย ท่านใช้ชีวิตในป่ามายาวนาน เคยเห็นความอัศจรรย์ในป่าบ้างไหม” นายพรานป่าซึ่งไปพบกับเหตุการณ์ที่สดๆ ร้อนๆ เมื่อ บ่ายวันนี้เอง จึงกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้สมมติเทพ ในวันนี้ ขณะที่ข้าพระองค์มองหาของป่าอยู่นั้น ได้แลเห็นราชสีห์กับโค อาศัยอยู่ร่วมกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน นับเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ มาก ที่สัตว์กินเนื้ออยู่ร่วมกันกับสัตว์ที่เป็นอาหาร” พระราชา เมื่อสดับเรื่องราวของนายพรานแล้ว จึงรับสั่งว่า “เมื่อไรที่ท่าน เห็นสัตว์ตัวที่สามเข้ามาอยู่ร่วมด้วยละก็ ให้แจ้งให้เราทราบด้วย