โทษภัยจากคำส่อเสียด : หน้า 157/589

Bsu: sill โทษภัยจากคำส่อเสียด ๑๕๖ *ในสมัยหนึ่งพระโพธิสัตว์เจ้าของเราบังเกิดเป็นพระราชา เมืองพาราณสี พระองค์ทรงครองแผ่นดินโดยธรรม และทรงมี พระปัญญาญาณ สามารถเดาเหตุการณ์ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นใน อนาคตได้อย่างถูกต้อง ในสมัยนั้น มีนายโคบาลท่านหนึ่ง ซึ่งรับ เลี้ยงโคในราชตระกูล เหตุการณ์ต่างๆ สงบเรียบร้อยด้วยดี เสมอมา บังเอิญว่ามีอยู่วันหนึ่ง หลังจากนำโคออกไปเลี้ยงใน ป่าลึก ขณะกำาลังเตรียมต้อนโคกลับจากป่า เพื่อกลับบ้านนั้น นายโคบาลลืมโคตัวเมียไว้ตัวหนึ่ง และมันกำลังตั้งท้องพอดี จึงถูกทิ้งไว้ในป่าตามลำพัง และก็เป็นเหตุการณ์บังเอิญอีกเช่นกัน ด้วยความผูกพัน กันมาในอดีตชาติ ระหว่างที่แม่โคใช้ชีวิตอยู่ในป่านั้น ได้ไปพบ กับแม่ราชสีห์ ราชสีห์เป็นสัตว์ที่กินเนื้อ แต่เมื่อเจอกับแม่โคที่มี ครรภ์แก่ตัวนั้นเข้า ก็เกิดความชอบพอและสนิทสนมกันประดุจ ว่าได้เกิดร่วมครรภ์มารดาเดียวกัน แม่โคกับแม่ราชสีห์ทั้งสอง จึงได้เป็นมิตรกันอย่างเหนียวแน่น ชนิดที่ว่าไม่เคยมีสัตว์ที่ไหน ที่แม้ว่าจะต่างเผ่าพันธุ์ แต่ก็ผูกพันกันมากอย่างนี้มาก่อน ต่อมาแม่โคก็ตกลูกโค ส่วนแม่ราชสีห์ก็ตกลูกราชสีห์ ลูกของสัตว์ทั้งสองฝ่ายต่างรักกันเป็นอย่างยิ่ง หยอกล้อ *มก. เล่ม ๕๔ หน้า ๓๐๐