ธรรมะเพื่อประช : หน้า 38/589

ธรรมะเพื่อประช คิดกลับใจ ก็สายเสียแล้ว การปฏิบัติธรรม ๓๗ เป็นสิ่งสำคัญที่สุดทั้งต่อตัวของเราเอง และต่อโลก การสร้างสันติสุขที่แท้จริงให้บังเกิดขึ้น อยู่ในวิสัยที่ เป็นไปได้ เพราะมนุษย์ทุกคนมีธรรมกายอยู่ภายในตัว ไม่ว่าจะ เป็นชาติใหน ภาษาไหน หรือมีความเชื่ออย่างไร ขึ้นชื่อว่าเป็น มนุษย์แล้ว ทุกคนสามารถเข้าถึงธรรมกายได้ทั้งนั้น ด้วยการ ฝึกใจให้หยุดนิ่งอย่างถูกวิธีและถูกส่วน ณ ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ขอเพียงมีความปรารถนาที่จะเข้าถึงธรรม แล้วลงมือ ปฏิบัติด้วยความสมัครใจ มีความเพียรอย่างสม่ำเสมอก็จะ เข้าถึงได้ทุกคน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า กร์ พาโล น พุชฺฌติ “อถ ปาปานิ กมฺมานิ เสหิ กมฺเมหิ ทุมุเมโธ อคคิท โตว ตปปติ คนพาลมีปัญญาทราม กระทำกรรมชั่วอยู่ก็ไม่รู้สึก ย่อมเดือดร้อนเพราะกรรมของตน เหมือนถูกไฟไหม้ฉะนั้น” คนพาลประพฤติชั่วด้วยกาย วาจา ใจ ก็ไม่รู้สึกตัวว่า ได้กระทําบาปอกุศล เพราะถูกกิเลสครอบงำจิตใจ ทำให้เป็น คนเขลาเบาปัญญา มีจิตใจมืดบอด กิเลสบังคับให้สร้างกรรม เมื่อถึงเวลากรรมส่งผล ย่อมได้รับความเดือดร้อน ใครก็ช่วย ไม่ได้ เปรียบเหมือนการจุดไฟเผาตนเอง เมื่อตายไปจึงต้องตกนรก