โทษของการกักขังสัตว์ : หน้า 68/589

ธรรมะเพื่อประช โทษของการกักขังสัตว์ ๖๗ นางทําหน้าที่ของแม่บ้านเป็นอย่างดี นางมีสุนัขแสนรู้ตัวหนึ่ง ซึ่งเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก ทำให้เจ้าสุนัขรักนายของมันมาก เวลา นางไปที่ไหน เจ้าสุนัขแสนรู้ก็ตามไปทุกหนทุกแห่ง พวกเด็กหนุ่ม เห็นเช่นนั้น พากันเยาะเย้ยนางว่าเป็นพรานสุนัข นางรู้สึก เขินอายที่ถูกล้อเลียนอย่างนั้น จึงเอาก้อนดินก้อนหินไล่สุนัขไป ไม่ให้ตามมาอีก แต่เนื่องจากสุนัขตัวนี้เคยเป็นสามีของนางในอดีตชาติ เพราะฉะนั้นมันจึงไม่อาจตัดความรักในหญิงสาวซึ่งเป็นเจ้านาย ของมันได้ นางโกรธสุนัขมากที่มันชอบติดตามไปทุกฝีก้าว เมื่อนําข้าวไปส่งสามีที่ทุ่งนาจึงแสร้งทำเป็นเรียกสุนัขให้เข้ามาหา สุนัขเมื่อได้ยินเจ้านายร้องเรียกด้วยความรักเช่นนั้น ก็รีบวิ่ง กระดิกหางตามไปโดยไม่ลังเล นางถือถังเปล่าไปท่าน้ำ แล้วเอา ทรายบรรจุในถังจนเต็ม เมื่อสุนัขวิ่งเข้ามาหา ก็จับคอสุนัขไว้มั่น แล้วเอาเชือก ผูกคอสุนัข ส่วนปลายเชือกอีกข้างหนึ่ง ผูกติดกับถังทราย จากนั้นก็จับโยนลงไปในน้ำ สุนัขจมน้ำตายอย่างน่าเวทนา เพราะผลกรรมนั้นทําให้นางต้องหมกใหม้ในนรกเป็นเวลายาวนาน เมื่อวิบากกรรมลดลง แม้จะเกิดเป็นอะไร นางจะต้องถูกถ่วง น้ำตาย เหมือนที่ทํากับสุนัขไว้ นานถึง ๑๐๐ ชาติ เมื่อมาชาตินี้ ทำให้นางต้องถูกถ่วงน้ำตายอีก สมกับกรรมที่ทำไว้”