ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
โทษของการกักขังสัตว์
๖๓
วัตถุประสงค์ของชีวิตคือเกิดมาเพื่อท่าพระนิพพานให้แจ้ง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าในครั้งที่ท่านยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์อยู่นั้น
เกิดมาในโลกมนุษย์ ท่านทำแต่ความดีเรื่อยไป จนกระทั่งหมด
อายุขัย และตลอดระยะเวลานั้นท่านไม่เคยละเลยต่อการฝึกฝน
ใจให้หยุดนิ่ง ทรงทำอย่างนี้ทุกภพทุกชาติ จนกระทั่งบารมี
เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ได้ตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
เป็นบรมครูสั่งสอนสัตวโลกให้เข้าถึงธรรมตามพระองค์
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า
“บุคคลที่ทํากรรมชั่วไว้ ถึงจะหนีไปทางอากาศ ก็พ้น
จากกรรมชั่วไปไม่ได้ หนีไปในท่ามกลางมหาสมุทร ก็พ้นจาก
กรรมชั่วไปไม่ได้ หนีเข้าไปในซอกเขา ก็พ้นจากกรรมชั่วไปไม่ได้
ไม่มีสถานที่ใด ที่จะพ้นจากการรับผลกรรมชั่วได้เลย”
โลกมนุษย์ที่เราอาศัยอยู่นี้ เปรียบเสมือนตลาดกลาง
ในการค้าบุญและบาป ใครทำความดีก็มีกำไรชีวิต จะมีความสุข
ทั้งในปัจจุบันและอนาคต เกิดมาชาตินี้ก็คุ้มค่ากับการได้เกิดมา
เป็นมนุษย์ มาสั่งสมบุญบารมีล้วนๆ ส่วนผู้ที่ทำบาปอกุศลเอาไว้
จะได้รับผลกรรม เสวยวิบากกรรมอันเผ็ดร้อน บุญกุศลที่ทําไว้
ไม่หนีหายไปไหน จะติดตามเราไปเหมือนเงาตามตัว ส่วน
บาปกรรมที่ทําไว้เปรียบเสมือนล้อเกวียนที่หมุนไปตามรอยเท้าโค