ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
โทษของการทำปาณาติบาต
๒๕๓
หนูน้อยจึงไม่ยอมไปจับปลากับพวกหมู่ญาติเพราะกลัวบาป
ไม่ยอมฆ่าสัตว์ทุกชนิด มีแต่หาโอกาสปล่อยปลาให้ชีวิตสัตว์
เป็นทานอยู่เป็นประจำ
พวกญาติรู้สึกไม่ชอบใจการกระทำของหนูน้อยเป็น
อย่างยิ่ง จึงไล่เขาออกจากบ้าน หนูน้อยจึงไปขอบวชเป็นสามเณร
อยู่กับพระอานนท์เถระ ตั้งใจศึกษาธรรมะ นั่งสมาธิเจริญภาวนา
ไม่เคยขาด ต่อมาเมื่อได้รับการอุปสมบทแล้ว ในที่สุดได้บรรลุ
ธรรมเป็นพระอรหันต์ ได้พาภิกษุ ๑๒ รูป ไปจำพรรษาอยู่ที่
สานุบรรพต ฝ่ายพวกญาติประมาณ ๕๐๐ คน มิได้ก่อสร้างกุศล
กรรมไว้ สร้างแต่บาป เมื่อละโลกแล้วทำให้ไปบังเกิดในหมู่เปรต
โยมมารดาบิดาของพระเถระซึ่งบังเกิดเป็นเปรต เห็น
พระลูกชายมาก็ดีใจ แต่ไม่กล้าเข้าไปหา จึงส่งเปรตผู้เป็นพี่ชาย
ไป เปรตพี่ชายจึงออกมาปรากฏกายให้พระเถระเห็น เป็นเปรต
มีปากเล็กเท่ารูเข็ม เปลือยกายซูบผอม มีอาการอิดโรยเหมือน
หิวข้าวหิวนํ้ามาเป็นเวลายาวนาน เปรตบอกให้พระเถระรู้ว่า
ตนเป็นพี่ชาย มารดาและบิดาของท่าน ซึ่งบัดนี้ไปเกิดเป็นเปรต
ต้องเสวยทุกข์ทรมานแสนสาหัส ขอให้พระเถระช่วยอนุเคราะห์
แก่โยมมารดาบิดาด้วย เมื่อให้ทานแล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ด้วย
พระเถระเมื่อทราบว่า เปรตเหล่านี้เคยเป็นญาติของท่าน