ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
กรรมของการไม่เป็นภรรยาที่ดี
๓๒๔
นันทิเสนถามว่า “แล้วท่านทำกรรมชั่วอะไรไว้บ้างล่ะ จึงมาเกิด
เป็นเปรต”
นางเปรตชีเปลือยผู้น่าสงสาร ก็สารภาพบาปกรรมที่ตน
เป็นคนดุร้ายและตระหนี้ในสมัยที่เป็นมนุษย์ พร้อมทั้งอ้อนวอน
ขอร้องสามีให้ช่วยนางให้พ้นจากทุกข์ในเปิดโลก ด้วยความรัก
และสงสารนาง นันทิเสนจึงบอกว่า “เอาละ เราจะให้ผ้านุ่งผ้าห่ม
แก่ท่านเอง ท่านจงนุ่งผ้าผืนนี้แล้วตามเรามาที่บ้าน เมื่อไปถึง
จะได้ประดับเสื้อผ้าอาภรณ์ และรับประทานอาหารหวานคาว
อีกมากมาย ท่านจะได้พบหน้าลูกชาย ลูกสาว และลูกสะใภ้
ของท่านอีกด้วย”
นางเปรตรู้ว่าอดีตสามีมีความรักและเมตตาต่อนางยัง
ไม่เสื่อมคลาย ก็รู้สึกดีใจ แต่เพราะการให้เสื้อผ้าอาภรณ์ของ
นันทเสนนั้นยังไม่ถูกหลักวิชชา นางไม่สามารถสวมใส่ได้ จึง
บอกกับนันทเสนว่า “ถึงท่านจะให้ผ้าราคาแพงแค่ไหนแก่ดิฉัน
ผ้าผืนนั้นก็ไม่สามารถสําเร็จประโยชน์แก่ดิฉันได้เลย ขอให้ท่าน
ถวายสังฆทานแก่ภิกษุสงฆ์ผู้สมบูรณ์ด้วยศีล ผู้ปราศจากราคะ
เป็นพหูสูต บำรุงท่านเหล่านั้นให้อิ่มหนำด้วยข้าวน้ำ แล้วอุทิศ
ส่วนกุศลไปให้ฉัน เมื่อท่านทำอย่างนั้น จึงจะสำเร็จประโยชน์”
เมื่อนันทิเสนอุบาสกรับคำนางแล้ว ก็รีบกลับไปบ้าน