กรรมและผลกรรมในชีวิต : หน้า 227/589

Bsual กรรม ของการห้ามคนบูชา พระเจดีย์ ܤܐܤܐ สุขที่ได้ในปัจจุบันกับความทุกข์ ที่เราจะต้องไปทนทุกข์ทรมาน นั้นมันไม่คุ้มกันเลย ยังมีเรื่องของเปรตอีกเรื่องหนึ่ง ที่หลวงพ่อ ตั้งใจน่ามาเล่าเพื่อเป็นคติสอนใจ ให้รับทราบกันอีก เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยอดีต โอรสของพระเจ้ากิตวะเป็นมิจฉาทิฏฐิ วันหนึ่งพระองค์ทรงดื่มนํ้าจํณฑ์จนเมามายไม่ได้สติ ขณะที่เสด็จ ไปในพระราชอุทยาน ทรงเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้านามว่าสุเนตตะ กำลังจะฉันภัตตาหาร เกิดจิตวิปริตอยากแกล้งท่านเล่น จึงเสด็จ ลงจากคอช้าง แล้วตรัสถามว่า “พระคุณเจ้าไปบิณฑบาตได้ อะไรมาบ้างล่ะ” ว่าแล้วก็จับบาตรของพระปัจเจกพุทธเจ้ายกขึ้น แล้วทุ่มลงที่พื้นดินจนบาตรแตก พระโอรสทําอย่างนั้นแล้วก็ ทรงหัวเราะชอบใจด้วยความคึกคะนอง แล้วตรัสว่า “ดูก่อน สมณะ เราเป็นโอรสของพระเจ้ากิตวะนี้ ใครจะทำอะไรเราได้ ท่านจงหลีกทางให้เรา” ว่าแล้วก็เสด็จกลับเข้าพระราชวัง พระปัจเจกพุทธเจ้าท่านเป็นผู้หมดกิเลสแล้ว จึงไม่มี อารมณ์ที่จะมาขุ่นมัวแม้เพียงชั่วขณะจิต มีแต่ใจที่ประกอบ ด้วยมหากรุณา เพราะทราบว่ากรรมนี้เป็นกรรมหนัก พระโอรส จะต้องหมกไหม้ในมหานรก เสวยผลกรรมอันเผ็ดร้อนเป็นเวลา ยาวนานถึง ๘๔,๐๐๐ ปี เมื่อจุติจากนรก ก็จะมาเกิดเป็นเปรต ต้องอดอยากยากแค้นแสนสาหัส ทนรับทุกข์ทรมานอยู่อย่างนี้ ไปอีกยาวนาน จนกว่าเศษกรรมนั้นจะหมดไป