ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
|
บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๓)
๓๐๙
ดลใจชาวเมืองหมดแล้ว ได้เข้ามาถวายข้าวแดงซึ่งเป็นอาหาร
ของม้าแด่ภิกษุสงฆ์อยู่เป็นประจำ พอยังอัตภาพให้เป็นไปได้
แต่อาศัยมหาทานบารมีที่พระองค์ทรงสั่งสมไว้ แล้ว เทวดาใน
พันจักรวาลจึงพากันใส่โอชารสอันเป็นทิพย์ ทําให้อาหารมีโอชะ
มากกว่าปกติ แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าจะเสวยข้าวแดงตลอด
ไตรมาส แต่ก็ทรงอิ่มด้วยธรรมรสอันยอดเยี่ยม มีธรรมปีติ
ทรงเข้านิโรธสมาบัติ เสวยวิมุตติสุข สุขที่เกิดจากการตรัสรู้ธรรม
ทําให้พระวรกายเปล่งปลั่งผ่องใสอยู่ตลอดเวลา
ส่วนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นโรคปวดหลังอยู่บ่อยๆ
เพราะในอดีต พระองค์เคยเกิดเป็นลูกเศรษฐี สมบูรณ์ด้วยกำลัง
แต่ค่อนข้างเตี้ย วันหนึ่งท่านเข้าร่วมแข่งขันมวยปล้ำกับนัก
มวยปล้ำที่มีรูปร่างใหญ่โต พระโพธิสัตว์มีเรี่ยวแรงมากกว่า
จึงยกนักมวยปล้ำาคนนั้นขึ้นเหนือศีรษะ แล้วหมุนในอากาศ
จากนั้นก็ทุ่มลงบนพื้นอย่างแรง ทำให้นักมวยปล้ำที่สูงใหญ่คน
นั้นถึงกับหลังหัก พระโพธิสัตว์ได้รับรางวัลจำนวนมาก และด้วย
ความสงสารนักมวยปลํ้านั้น ท่านได้ทําการดัดกระดูกให้เป็น
ปกติเหมือนเดิม แต่ด้วยวิบากกรรมนั้น ทำให้พระองค์เกิด
อาการปวดหลังเป็นครั้งคราวไป สมัยใดที่ทรงปวดหลังมาก
ก็ทรงรับสั่งเรียกให้พระสารีบุตรหรือพระโมคคัลลานะแสดง
ธรรมแทนพระองค์ แล้วเสด็จเข้าไปพักในพระคันธกุฎี