ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๑)
๒๕๑
สักการะเกิดขึ้นมากมาย
แต่ลาภสักการะของพวกเดียรถีย์กลับ
เสื่อมถอยลงทุกขณะ พวกเดียรถีย์เกิดความอิจฉาริษยา ก็พา
กันคิดหาอุบาย ที่จะเรียกศรัทธากลับคืนมาสู่พวกของตน
เมื่อคิดกลอุบายอันแยบยลได้แล้ว ก็ส่งปริพาชิกา อ
สุนทรี เดินเข้าไปในวัดพระเชตวันในเวลาที่มหาชนเดินออกมา
เพื่อกลับบ้าน ท่าทีว่ามีความเลื่อมใสต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า
นางทำต่อเนื่องอย่างนั้นอยู่ ๒-๓ วัน ก็ถูกเดียรถีย์ว่าจ้างโจรให้
ไปฆ่านาง แล้วน้าศพไปทิ้งไว้ที่กองหยากเยื่อหลังพระคันธกุฎี
จากนั้นก็ให้ใส่ความว่า พระบรมศาสดาเป็นคนฆ่านาง พวกปุถุชน
ยังไม่ได้พิจารณาให้ดี ก็พากันหลงเชื่อ คิดว่าเป็นเรื่องจริง
จึงพากันด่าทอพระพุทธองค์ด้วยถ้อยคำหยาบคาย แต่ก็ได้
อาศัยพระราชาทรงวินิจฉัยคดีด้วยพระองค์เอง สามารถสืบทราบ
จนพบต้นสายปลายเหตุทุกอย่าง ทำให้พระพุทธองค์พ้นจากการ
ถูกใส่ความ นั่นเป็นเพราะกรรมในอดีตตามมาส่งผล
นอกจากนี้ พระองค์ยังเคยถูกนางจิญจมาณวิกากล่าวต่
ว่าได้นอนในพระคันธกุฎีร่วมกับพระพุทธองค์ จนนางตั้งครรภ์
ทําให้มหาชนที่มีจิตยังไม่มั่นคงพลอยหลงเชื่อ ที่เป็นเช่นนี้เพราะ
ภพในอดีต พระองค์เคยกล่าวตู่พระอรหันต์รูปหนึ่งชื่อนันทเถระ
ว่าท่านเป็นพระ แต่แอบไปหลับนอนกับหญิง ห่มผ้าเหลืองซึ่ง
เป็นธงชัยของพระอรหันต์ แต่ใจกลับยินดีในกามคุณเหมือน