ข้อความต้นฉบับในหน้า
จุดจบของผู้ก่อเวร
๑๗๔
ฝ่ายที่ถูกทําลายก็จะหวาดระแวงคอยหาทางแก้แค้นอยู่ร่ำไป
ความกรุณาในสรรพสัตว์ทั้งหลายคือทางสิ้นสุดของเวร แต่ทว่า
หากปราศจากธรรมะในใจแล้ว ความกรุณาก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้
แล้วยิ่งจะทําให้เป็นทางมาแห่งเวรมากขึ้น เหมือนเรื่องที่เคย
เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล
*ครั้งนั้น กระแสข่าวของพระเทวทัตแรงมาก ไม่ว่า
จะอยู่ที่ใด มักจะได้ยินการจับกลุ่มสนทนากันถึงความไม่ดีของ
พระเทวทัต บุคคลคนเดียวแต่ถูกพูดถึงในหลายแง่หลายมุม
มีอยู่วันหนึ่ง เรื่องของพระเทวทัตถูกหยิบยกขึ้นมาเป็นประเด็น
เช่นเดิมว่า “ดูก่อนอาวุโสทั้งหลาย พระเทวทัตนั้น เป็นผู้ที่หยาบช้า
กักขฬะ ไม่ควรที่ใครจะเอาเยี่ยงอย่าง พระเทวทัตไม่มีแม้แต่
ความกรุณาในหมู่สัตว์เลย” ในขณะที่หมู่ภิกษุกำลังสนทนากัน
อยู่นั้น พระบรมศาสดาเสด็จมาถึง ตรัสถามว่า “พวกเธอ
สนทนาอะไรกันอยู่หรือ” เมื่อพระภิกษุกราบทูลเรื่องที่สนทนา
พระองค์ก็ตรัสว่า “เทวทัตนั้น ไม่ใช่จะเป็นคนไม่มีความเมตตา
กรุณาเฉพาะในภพชาตินี้เท่านั้น แม้ในอดีตเธอก็เป็นอย่างนี้
เหมือนกัน” แล้วพระองค์ก็ตรัสเล่าว่า
*มก. เล่ม ๕๔ หน้า ๓๕๔