โทษของการพูดไม่ถูกกาล : หน้า 183/589

Bsual โทษของการพูดไม่ถูกกาล ១៨២ “เราเกิดมาสร้างบารมี" สิ่งนี้เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกๆ คนจะต้อง รับทราบกัน เพราะการสร้างบารมีเป็นภารกิจหลักที่ยิ่งใหญ่ กว่า ภารกิจทั้งหลายในโลก ถือเป็นความรับผิดชอบที่สําคัญยิ่ง ที่จะ ต้องทำ ไม่ทำไม่ได้ เพราะตราบใดที่เรายังไม่สิ้นอาสวกิเลส ก็ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกนับภพนับชาติไม่ถ้วน มนุษย์ในยุคนี้ มีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินร้อยปี ก็ต้องบ่ายหน้าไปสู่เงื้อมมือของพญา มัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่ที่ไม่เคยปรานีใคร เมื่อมีความประมาท ไม่ ได้สั่งสมเสบียงคือบุญเอาไว้ จึงเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับ สรรพสัตว์ทั้งหลาย เพราะเหตุนั้น บัณฑิตทั้งหลายจึงหนักแน่น มั่นคงใน การสั่งสมบุญบารมี โดยไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น ท่านเหล่านั้นมักจะเตรียมตัวให้พร้อมก่อนที่วาระสุดท้ายของ ชีวิตจะมาถึง และพร้อมเสมอต่อการเดินทางไปสู่สัมปรายภพ เพราะตระหนักดีว่า การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา ของสรรพชีวิต ดังนั้นผู้มีปัญญาจึงควรหมั่นประพฤติปฏิบัติ ธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายกันให้ได้ ชีวิตของเราจะได้ ปลอดภัยทั้งในโลกนี้และโลกหน้า มีพระบาลีที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน มงคลสูตร ว่า “สุภาสิตา จ ยา วาจา เอตมุมงฺคลมุตฺตม์ การกล่าววาจาสุภาษิต เป็นมงคลอันสูงสุด”