ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ก ร ร ม ข อ ง ค น ผิดคำสาบาน
៣៨៦
*ในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่ากัสสปะ
มีอุบาสกท่านหนึ่งเป็นพระโสดาบัน มีอุบาสกบริวาร ๕๐๐ คน
ทุกคนเป็นผู้ขวนขวายในการสั่งสมบุญมาโดยตลอด ฝ่ายภรรยา
ของอุบาสกทั้ง ๕๐๐ คน ก็เป็นคนมีกุศลศรัทธาเช่นเดียวกัน
หมั่นทําบุญให้ทานตามที่สามีแนะนำเรื่อยมา มีอยู่วันหนึ่ง ภรรยา
ของอุบาสกได้ประพฤติผิดศีลข้อกาเม ครั้นสามีของนางรู้เข้า
ทําการไต่สวนว่าได้ทําผิดศีลข้อ ๓ จริงหรือ นางปฏิเสธว่า
ไม่ได้ท่า แต่สามีไม่เชื่อ เพราะพอมีเบาะแสบางอย่างอยู่
เมื่อหลอกสามีไม่ได้ นางจึงสาบานว่า ถ้าฉันนอกใจท่าน
ทำกรรมชั่วเช่นนั้นจริงๆ เมื่อเกิดในชาติหน้า ขอให้สุนัขดำาตัวที่
หูขาดนี้ จงกัดฉันให้ตายเถิด ฝ่ายหญิงทั้ง ๕๐๐ คน ต่างก็รู้ว่า
หญิงนั้นประพฤตินอกใจสามี เมื่อถูกถามเพื่อให้เป็นพยาน
ด้วยความสงสารเพื่อนจึงพร้อมใจกันเป็นพยานเท็จว่าไม่รู้เรื่องนี้
ถ้าพวกนางรู้เรื่องแล้วกล่าวเท็จ ก็ขอให้เป็นทาสของหญิงนั้น
ทุกภพทุกชาติเถิด
ตั้งแต่นั้นมา หญิงผู้ประพฤตินอกใจสามี แม้จะทำบุญ
ให้ทานเป็นประจำ แต่เมื่อนึกถึงกรรมที่ได้ทำผิดนอกใจสามี
*มก. เล่ม ๔๙ หน้า ๓๑๕