โทษของผู้รังแก สมณะ : หน้า 363/589

โทษของผู้รังแก สมณะ ๖๒ สัมมาสัมพุทธเจ้า เกิดความเลื่อมใสในพระธรรมเทศนา จึงทูล ขอบรรพชา อุปสมบทในสำนักของพระบรมศาสดา พระสัมมา สัมพุทธเจ้าแม้ทราบว่า ในอนาคต ภิกษุรูปนี้จะไม่ได้บรรลุ มรรคผลนิพพานอะไร แต่ทรงอาศัยมหากรุณาธิคุณอันไม่มี ประมาณ จึงตรัสบอกกัมมัฏฐานในส่วนของสมถภาวนา ในไม่ช้า ก็ได้สําเร็จฌานสมาบัติและได้บรรลุทิพพจักษุอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้ เพราะพระบรมศาสดาได้ประทานอุบายวิธีอันแยบยลให้ท่าน เมื่อสุนักขัตตลิจฉวีภิกษุใหม่ ได้บรรลุคุณวิเศษเบื้องต้น อย่างนั้น ก็ดีอกดีใจที่ตนได้ตาทิพย์ซึ่งอยู่ในขั้นโลกิยอภิญญา ต่อมาอยากได้ทิพพโสตคือมีหูทิพย์ จึงเข้าไปเฝ้าทูลขอกัมมัฏฐาน ที่จะให้ได้บรรลุทิพพโสต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นด้วย พุทธญาณว่า ภิกษุรูปนี้ จะไม่ได้ทิพพโสต เพราะมีอุปปีฬกกรรม มาเบียดเบียน เนื่องจากอดีตชาติเคยตบหูสามเณรด้วยอ้านาจ แห่งโทสะ กรรมนั้นจะถูกอุปปีฬกกรรมมาเบียดเบียน มิให้ท่าน ได้บรรลุทิพพโสตอภิญญาแน่นอน เพราะพลั้งพลาดไปตบหู สามเณร ผลกรรมยังไม่สูญหายไปไหน คอยหาช่องส่งผลอยู่ ตลอดเวลา เมื่อได้ช่องก็เปิดมาใช้ พระองค์ทรงทราบอย่างนี้แล้ว จึงทรงประทานแต่บริกรรมภาวนา ไม่ได้ประทานวิธีให้ได้หูทิพย์ สุนักขัตตลิจฉวีภิกษุนั้น กำลังดีอกดีใจที่ตนเองได้ ทิพพจักษุ เมื่อได้บริกรรมภาวนาในส่วนของทิพพโสต จึงหมั่น