การเปลี่ยนแปลงชีวิตของนักล่า : หน้า 492/589

๕๔. & ว บ า ก ก ข อ ง น ก ล่ ร ร ร ม า สั ต ว์ เมื่อก่อน กระผมเป็นพรานเนื้อ เป็นผู้มีฝ่ามือเปื้อนโลหิต เป็นคนหยาบช้าทารุณ มีใจประทุษร้ายในสัตว์เป็นอันมาก เพราะอาศัยอุบาสกเป็นกัลยาณมิตร กระผมจึงฆ่าสัตว์เฉพาะ กลางวัน กลางคืนเป็นผู้สำรวมงดเว้นจากปาณาติบาต เพราะฉะนั้น กลางคืนกระผมจึงได้รับความสุข กลางวันได้ เสวยทุกข์ ถูกสุนัขมีจิตเดือดดาลพากันห้อมล้อม กัดกิน กระผมรอบด้าน