ข้อความต้นฉบับในหน้า
ชีวิตมนุษย์ ประเสริฐ สุด
ในเวลากลางคืนจะมีเปรตตนหนึ่งมาหาตน ให้เปรตตนนั้นเป็น
พยานดีกว่า เมื่อชายหนุ่มหมดที่พึ่ง จึงต้องทําตามข้อเสนอนั้น
คืนนั้นเปรตก็มาหาหลานอีก เพื่อบอกให้หลานอดทนมีชีวิตอยู่
ต่อไป ชายหนุ่มจึงขอร้องให้เปรตช่วยเป็นพยานว่า เขาไม่ผิด
วันรุ่งขึ้น พระราชาจึงรับสั่งให้นำตัวชายหนุ่มไปประหาร
ชีวิต เขาอ้อนวอนขอชีวิต แต่พระราชาไม่ทรงผ่อนผัน เขาจึง
กราบทูลพระราชาว่าเขามีพยานคือเปรต และในคืนนั้นเขาพา
พระราชาไปพิสูจน์ความจริง เมื่อถึงเที่ยงคืนเปรตจึงมาหา
หลานอีก และกล่าวถ้อยคำเหมือนเดิมว่า ให้มีชีวิตอยู่ต่อไป
ชีวิตมนุษย์เท่านั้นประเสริฐที่สุด
พระราชาได้ฟังเช่นนั้น ทรงเกิดความสงสัยจึงถามว่า ที่
เปรตพูดนั้นหมายความว่าอย่างไร เปรตจึงกล่าวกับพระราชาว่า
“เด็กหนุ่มคนนี้เป็นหลานชาย ไม่อยากให้เขาตกนรกเพราะไป
ขโมยของ จึงมาให้กำลังใจ ให้อดทนมีชีวิตอยู่ต่อไป เพราะการ
ตกนรกนั้นมีแต่ความทุกข์ทรมาน ไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย
ความทุกข์ทรมานที่ถูกหลาวแทง ยังดีกว่าความทุกข์ในนรกตั้ง
ร้อยเท่าพันทวี ดังนั้นการมีชีวิตอยู่จึงเป็นสิ่งประเสริฐ”
พระราชาทรงถามถึงบุพกรรมของเปรต เปรตเล่า
เรื่องราวให้ฟัง พระราชาทรงรับฟังด้วยความสลดพระทัย เปรต