ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
១៤៨
พระนครสุดท้ายคือ นครตักสิลา ซึ่งเป็นเมืองที่ตนเองเคยเดิน
ทางไปศึกษาเล่าเรียนเมื่อครั้งยังเป็นพระราชโอรส
ในขณะเดียวกัน อาจารย์ทิศาปาโมกข์ผู้เป็นพระโพธิสัตว์
ก็ยังเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่นั่นเช่นเดิม ด้วยความเป็นผู้ที่มีปัญญา
จึงวางแผนป้องกันพระนครอย่างเต็มความสามารถ ทำให้พระเจ้า
พรหมทัตไม่สามารถกรีฑาทัพเข้ายึดครองได้ พระราชาจึงให้ตั้ง
ค่ายพักพลอยู่นอกพระนคร ให้วงม่านใต้ต้นไทรใหญ่ริมฝั่ง
แม่น้ำคงคา แล้วทำเพดานข้างบน ลาดที่บรรทมแล้วพักผ่อน
ท้าวเธอแม้จะพาเอาพระราชาทั้งพันพระองค์มาช่วยออกรบ
ก็ยังไม่สามารถยึดนครตักสิลาได้
เมื่อไม่สามารถที่จะยึดได้อย่างที่ตั้งใจ จึงปรึกษากับ
ปุโรหิตมิจฉาทิฏฐิว่า เราควรจะทำอย่างไรดี จึงจะสามารถยึด
เมืองนี้ได้ ปุโรหิตได้ให้คำปรึกษาว่า “มหาบพิตร เราควรจะทำ
พลีกรรมด้วยการควักนัยน์ตาของพระราชา ๑,๐๐๐ พระองค์
แล้วปลงพระชนม์เสีย ผ่าท้องถือเอาเนื้อที่อร่อย กระทำ
พลีกรรมแก่เทวดา เอาเกลียวไส้ทั้งหลายวงรอบต้นไทร แล้ว
เจิมด้วยโลหิต ชัยชนะจะมีแก่เราอย่างแน่นอน”
ด้วยความเป็นผู้ที่มีอุปนิสัยหยาบช้าอยู่แล้ว เมื่อได้ทรง
รับฟังอย่างนั้นก็ไม่ต้องพินิจพิจารณาเลย รับสั่งให้ทําตามคํา
ของปุโรหิตทันที โดยวางแผนให้เรียกพระราชาเข้ามาทีละองค์