ข้อความต้นฉบับในหน้า
โทษของการวางเพลิง
៥៦
ของยาเสียก่อน ถ้าใช้ยาผิดก็จะนำความวิบัติถึงชีวิตมาให้
พระพุทธองค์จึงสอนให้รู้จักใคร่ครวญให้ดีก่อนทำ โดยเฉพาะ
ความชั่วนั้น ไม่ทำเสียเลยดีกว่า
*ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีเศรษฐีท่านหนึ่ง
ชื่อ สุมังคละ มีความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างยิ่ง
ถึงขนาดเอาแผ่นอิฐทองคำมาปูเป็นพื้นทั่วทั้งบริเวณวัด ทำการ
ก่อสร้างมหาวิหารถวายพระบรมศาสดา ใช้เงินทองไปเป็น
จำนวนมาก เมื่อสร้างเสร็จก็ทำการฉลองมหาวิหาร ด้วยการ
ถวายมหาทานบารมีทําบุญเลี้ยงภัตตาหารพระภิกษุสงฆ์ทั้งหมด
ด้วยใจที่มีปีติ เบิกบานอยู่ในบุญ
เช้าตรู่วันหนึ่ง ขณะที่ท่านเศรษฐีกำลังเดินทางไปกราบ
พระบรมศาสดาอยู่นั้น ได้มองเข้าไปในศาลาข้างถนน เห็นโจร
คนหนึ่งนอนคลุมโปง มีเท้าเปื้อนโคลน จึงให้ข้อสังเกตกับ
บริวารว่า “ชายคนนี้มีเท้าเปื้อนโคลน คงเป็นพวกชอบเที่ยวเตร่
ในเวลากลางคืน แล้วมานอนกลางวัน” ว่าแล้วก็เดินผ่านไป
โจรได้ยินเสียงคนพูดถึงตนเองในทำนองตำหนิตน จึงเปิดผ้า
ออกดูท่านเศรษฐีด้วยความไม่พอใจ คิดในใจว่า จะต้องแก้แค้น
ท่านเศรษฐีให้สาสมใจให้จงได้
*มก. เล่ม ๔๒ หน้า ๔๙