ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
กรรมของการทำอาสน์สงฆ์เปื้อน
๔๓๔
พยายามปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่
ที่น่าสนใจคือ เมื่อละโลกไปแล้วไปบังเกิดเป็นยักษ์ และ
เป็นยักษ์ชั้นต่ำา อาศัยอยู่ตามกองขยะใกล้กับประตูหมู่บ้านคยา
ซึ่งเป็นที่ทิ้งขยะของชาวบ้าน มีทั้งหยากเยื่อ ซากวัว ซากควาย
และซากสุนัขที่ตายแล้ว เขาก็โยนทิ้งลงไปกองอยู่ตรงนั้น ที่อยู่
ของยักษ์ตนนี้มีวิมานอย่างชนิดหยาบๆ ไม่ประณีต สถิตอยู่
ใกล้ๆ กับกองขยะนั่นเอง ได้รับแต่กลิ่นเหม็นทุกวัน บรรยากาศ
สิ่งแวดล้อมก็ไม่ดี อาหารก็ไม่ประณีต ได้อาหารจากกองขยะ
ที่เขาเอาไปทิ้งนั่นแหละ
และที่น่าแปลกยิ่งไปกว่านั้นคือ รูปร่างของยักษ์ตนนี้
น่าเกลียดน่ากลัว ทั้งไม่น่าดู ไม่น่าเข้าใกล้ ตัวโตใหญ่ ตามตัวมี
ปุ่มมีปมเหมือนเป็นหูด มีผิวหยาบกร้านเหมือนหนังจระเข้ ขรุขระ
ไม่ราบเรียบเหมือนหลังคากระเบื้อง มีศีรษะโต ลูกนัยน์ตาถลน
หน้าก็กะดำกะด่าง มือและเท้ามีสีดำอมแดง แต่บริเวณท้องมี
สีดำาอมเขียว ดูแล้วแปลกๆ และที่โดดเด่นคือ จะมีขนแข็งทั่วตัว
โดยเฉพาะบริเวณแผ่นหลัง ขนจะมากเป็นพิเศษ ทั้งยาวและแข็ง
จึงมีชื่อว่า สูจิโลมยักษ์ ซึ่งแปลว่ายักษ์ที่มีขนแข็งยาว
เหตุที่มาเกิดเป็นยักษ์เพราะว่า เป็นคนขี้หงุดหงิด
ฉุนเฉียวง่าย และที่มีผิวหยาบกร้าน มีขนแข็งยาวโดยเฉพาะที่