ข้อความต้นฉบับในหน้า
ก ร ร ม ข อ ง ค น ด่า พระ
១៩៤
บวชเป็นสามเณรอยู่ในราวป่า พร้อมกับภิกษุประมาณ ๓๐ รูป
ครั้งนั้นได้เกิดเหตุการณ์ที่เลวร้ายคือ โจรจะจับพระทั้ง ๓๐ รูป
นำไปฆ่าเพื่อบูชายัญ ท่านจึงยอมเสียสละชีวิตของตนเอง โดย
ยอมให้โจรจับไป แต่สุดท้ายโจรทำอะไรท่านไม่ได้ เพราะท่าน
เป็นพระอรหันต์ผู้มีอานุภาพ จนกระทั่งพวกโจรเกิดศรัทธาและ
ขอบรรพชาทั้ง ๕๐๐ คน ท่านจึงพาไปเฝ้าพระบรมศาสดา
พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมแก่ภิกษุเหล่านั้น ในเวลาจบพระ
ธรรมเทศนา ภิกษุเหล่านั้นได้บรรลุเป็นพระอรหันต์กันทั้งหมด
ต่อมาเมื่อพระสังกิจจะมีพรรษาครบอุปสมบทแล้ว จึง
ไปยังกรุงพาราณสี พร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป อาศัยอยู่ในป่า
อิสิปตนมฤคทายวัน ชาวบ้านพากันไปหาพระเถระ ฟังธรรมแล้ว
ก็มีจิตเลื่อมใสได้ถวายอาคันตุกทาน ในชาวบ้านเหล่านั้น
มีอุบาสกคนหนึ่ง ได้ชักชวนมหาชนให้ถวายนิตยภัต มหาชน
จึงได้เริ่มตั้งนิตยภัตตามกําลังของตน
ในกรุงพาราณสี มีพราหมณ์มิจฉาทิฏฐิคนหนึ่ง มีบุตร
๓ คน คือบุตรชาย ๒ คน และธิดา ๑ คน บุตรคนโตได้อุบาสก
เป็นกัลยาณมิตร อุบาสกพาเขาไปหาพระสังกิจจะ เมื่อได้
ฟังธรรมที่ท่านแสดง เขาเริ่มเกิดจิตศรัทธาเลื่อมใส ต่อมาเมื่อ
อุบาสกชักชวนให้ถวายภัตตาหารเป็นประจำแก่ภิกษุรูปหนึ่ง