ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๒)
២៩
แล้วกลิ้งหินมาทับบดน้องชายจนถึงกับกระอักโลหิตตาย
เพราะวิบากกรรมนั้น พระโพธิสัตว์เสวยทุกข์ในนรก
หลายพันปี เมื่อมาในภพชาตินี้ กรรมนั้นยังตามส่งผลอีก
เป็นเหตุให้พระเทวทัตกลิ้งหินโดยประสงค์ให้ตกมาทับพระองค์
เมื่อกล่าวถึงพระเทวทัต ซึ่งทำตนเป็นปรปักษ์กับพระบรมศาสดา
มาโดยตลอด แต่พระพุทธองค์ทรงมีจิตเมตตาเสมอต่อสรรพสัตว์
ทั้งหลาย จึงไม่เคยคิดอาฆาตตอบเลย บางท่านอาจจะสงสัยว่า
ทำไมพระเทวทัตจึงเหมือนกับผู้ร้ายของเรื่องที่นำความเดือดร้อน
มาให้หมู่สงฆ์อยู่เป็นประจำ เช่นทำสังฆเภท คือทำหมู่สงฆ์
ให้แตกกัน และเป็นผู้ทำให้พระเจ้าอชาตศัตรูหลงผิดไปทํา
กรรมหนักถึงขั้นอนันตริยกรรม คือท่าปิตุฆาต
สําหรับท่านที่ได้ศึกษาชาดกและพุทธประวัติ ถ้าหาก
ไม่รู้จักวางใจเป็นกลางๆ ก็จะเกิดความรู้สึกที่ไม่ดีต่อพระเทวทัต
ว่าทําไมท่านถึงเป็นคนเหี้ยมโหดใจร้าย แล้วทําไมต้องจองเวร
กับพระโพธิสัตว์มาโดยตลอด ก็เพราะว่าก่อนหน้านั้น ทั้งสอง
เคยเป็นเพื่อนรักกันมา และสั่งสมบุญด้วยกันมาหลายภพหลาย
ชาติ แต่มีอยู่ภพชาติหนึ่ง แรงอาฆาตได้บังเกิดขึ้น
เรื่องมีอยู่ว่า พระเทวทัตกับพระโพธิสัตว์เป็นพ่อค้ามีชื่อ
เหมือนกันคือ เสรีวพาณิช ทั้งสองได้ล่องเรือออกเดินทาง