ความหลากหลายของเปรต : หน้า 485/589

Bsual ค ว า ม ห ล า ก ห ล า ย ของเปรต (๒) ៤៨៤ ชนเหล่าใดยังเป็นมาณพ อันเทวทูตตักเตือน แล้ว ประมาทอยู่ นรชนเหล่านั้นจะเข้าถึงหมู่สัตว์เลว เศร้าโศก สิ้นกาลนาน ส่วนนรชนเหล่าใด เป็นสัตบุรุษผู้สงบระงับใน โลกนี้ อันเทวทูตตักเตือนแล้ว ย่อมไม่ประมาทในธรรมของ พระอริยะ ในกาลไหนๆ เห็นภัยในความถือมั่นอันเป็นเหตุ แห่งชาติและมรณะแล้ว ไม่ถือมั่น หลุดพ้นในธรรมเป็นที่สิ้น ชาติและมรณะได้ นรชนเหล่านั้นเป็นผู้ถึงความเกษม มีสุข ดับสนิทในปัจจุบัน ล่วงเวรและภัยทั้งปวงและเข้าไปล่วง ทุกข์ทั้งปวงได้” นี่เป็นถ้อยคํายืนยันของพระองค์ว่า ทรงเป็นผู้รู้ที่รู้แจ้ง เห็นจริงด้วยพระองค์เอง ตั้งแต่พระองค์ตรัสรู้ที่ใต้ควงไม้ ศรีมหาโพธิ์ ความเป็นสัพพัญญูก็เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนนั้นแหละ ภพภูมิทั้งหมดอยู่ในวิสัยที่ญาณทัสสนะของพระองค์จะรู้เห็นได้ ทรงตรวจดูโลกธาตุทั้งหมด เพียงชั่วลัดนิ้วมือก็แจ่มแจ้งแล้ว นี่เป็นพุทธานุภาพที่เป็นอจินไตย เหตุที่นำไปเกิดในอบายภูมินั้น คือ อกุศลกรรม ความชั่ว ทุกชนิด เช่น อกุศลกรรมที่กระทําด้วยจิตที่มีโทสะ ส่วนมากแล้ว จะนำไปบังเกิดในมหานรก อกุศลกรรมที่ทำด้วยโมหะ ส่วนใหญ่ จะนำไปบังเกิดในกำเนิดของสัตว์เดียรัจฉาน อกุศลกรรมที่ทำ