เปรต ฝากมาบอกให้ทำบุญ : หน้า 371/589

เปรต ฝากมาบอกให้ทำบุญ ๓๗๐ ไม่มีศรัทธา แถมยังถูกความตระหนี่ครอบงำ แม้ชาวเมืองจะ บอกบุญนางอย่างไรก็ไม่เชื่อ แล้วยังประกาศยืนยันความ ไม่เลื่อมใสให้ชาวเมืองรู้ว่า “ตนไม่ทำทานหรอก เพราะทานที่ให้ พวกสมณะโล้น จะมีประโยชน์อะไรเล่า ให้สิ่งของไปแล้ว ก็ไม่ เห็นว่าจะช่วยให้เราร่ำรวยขึ้นมาได้” เมื่อไม่สามารถทําหน้าที่กัลยาณมิตรบอกทางสวรรค์ให้ กับนางได้ ก็พากันวางเฉย ต่อมาเมื่อนางป่วยและเสียชีวิตลง แล้วไปบังเกิดเป็นเปรตชีเปลือยที่คูน้ำแห่งหนึ่งในชนบท ไม่มี อาหารหรือนํ้าบังเกิดขึ้นแก่นาง ต้องเที่ยวแสวงหาเศษอาหารที่ คนใจบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้หมู่ญาติของตน รวมไปถึงสรรพสัตว์ ทั้งหลาย แต่ก็เป็นเพียงเศษบุญเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ดังนั้น นางจึงไม่เคยได้รับความอิ่มหน่าจากการอุทิศส่วนกุศลของคน เหล่านั้นเลย ต่อมา มีอุบาสกชาวเมืองหัตถินีคนหนึ่งไปทําการค้าขาย อยู่ที่หมู่บ้านแห่งนั้น เวลาใกล้รุ่ง อุบาสกได้เดินไปหลังคู่เพื่อทำ สรีรกิจของตนเอง นางเห็นอุบาสกซึ่งเป็นชาวเมืองหัตถินีก็ จ่าเขาได้ ตั้งใจจะเข้าไปขอความช่วยเหลือจากอุบาสกท่านนั้น จึงปรากฏกายเป็นเปรตชีเปลือย มีร่างกายเหลือเพียงหนังหุ้ม กระดูก ตัวสูงใหญ่เท่าลำตาล น่าสะพรึงกลัว ได้ยืนแสดงตนอยู่ ในที่ไม่ไกลจากอุบาสกนั้น อุบาสกเห็นนางแล้วไม่ได้ตกใจกลัวอะไร