ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
๑๔๓
การสร้างบารมีเป็นเสมือนเสาหลักของชีวิต ที่มวล
มนุษย์ทั้งหลายจะต้องกระทำ เพราะว่าทุกๆ คนที่เกิดมาล้วนมี
จุดมุ่งหมายเดียวกันคือ เพื่อทําอาสวกิเลสให้หมดสิ้นไป การจะ
เข้าถึงจุดที่บริบูรณ์ที่สุดของชีวิตคือพระนิพพานได้นั้น จะต้องมี
บุญบารมีมากเพียงพอ และต้องเป็นบุญล้วนๆ ไม่มีสิ่งอื่นที่เป็น
บาปอกุศลเจือปน
บุญที่บริสุทธิ์นี้ จะช่วยกลั่นกาย วาจา ใจของเราทุกๆ วัน
จะส่งผลให้ชีวิตของผู้นั้นเข้าถึงความบริสุทธิ์ได้โดยไม่ยาก ต่าง
กับชีวิตของผู้ที่กระทำแต่บาปอกุศลย่อมจะได้รับผลที่ตรงกันข้าม
เสวยแต่ผลแห่งวิบากกรรมที่เผ็ดร้อน มีทุคติอบายภูมิเป็นที่ไป
เพราะการเกิดมาในสังสารวัฏนั้น เมื่อทำดีต้องได้ดี ส่วนทำชั่ว
ก็ย่อมจะได้รับผลชั่ว เมื่อเราทราบกันอย่างนี้ ก็ควรตระหนัก
และมีใจมั่นคงในความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป และต้องหมั่นทำใจหยุด
ใจนิ่งอย่างสม่ำเสมอ จิตใจเราจะได้มั่นคงต่อหนทางแห่งความดี
งามได้ตลอดไป
มีวาระพระบาลีที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ชาดก ความว่า
“ยานิ กโรติ ปุริโส
กลุยาณการี กลุยาณ์
ยาทิสํ วปเต พีช
ตานิ อตฺตนิ ปสฺสติ
ปาปการี จ ปาปก
ตาทิสํ หรเต ผล