ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
บุพกรรมของพระพุทธเจ้า ตอนที่ (๒)
២៩៩
รีบวิ่งไล่ตามพ่อค้าโพธิสัตว์ไป ร้องเรียกให้หยุด แต่พระโพธิสัตว์
ได้ล่องเรือออกจากฝั่งไปแล้ว พ่อค้าผู้คิดไม่ซื่อรู้สึกโกรธแค้น
มาก ตะโกนด่าพระโพธิสัตว์ถึงกับเลือดลมในตัวปั่นป่วนขนาด
กระอักออกมาเป็นเลือด ก่อนตาย พ่อค้าคนนี้ได้อธิษฐานที่จะ
ผูกพยาบาทตามรบกวนพระโพธิสัตว์ไปทุกภพทุกชาติ จนกว่า
ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะเข้านิพพานไปทีเดียว
เพราะอกุศลจิตที่เกิดขึ้นอย่างแรงกล้าในชวนจิตดวง
สุดท้ายก่อนตาย ทำให้ความปรารถนานั้นส่งผลเป็นวิบากกรรม
ที่ทําให้พระเทวทัตไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไร ก็ตามคอยเบียดเบียน
พระโพธิสัตว์เรื่อยมา ถึงขนาดเข่นฆ่าเอาชีวิตมานับภพนับชาติ
ไม่ถ้วน แต่พระเทวทัตเองก็หนีกฎแห่งกรรมไปไม่พ้น ต้องชดใช้
กรรมเป็นเวลายาวนาน รวมไปถึงต้องตกนรกอเวจี เมื่อมาใน
อัตภาพนี้ แม้จะออกบวชเป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว
ก็ยังปรารถนาอยากมีชื่อเสียงเหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ปรารถนาที่จะขอเป็นผู้บริหารหมู่สงฆ์เอง จึงทูลขอกับพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้า
ครั้นเมื่อถูกพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปฏิเสธ จึงทำสังฆเภท
และหาทางที่จะปลงพระชนม์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าหลายครั้ง
หลายครา ตั้งแต่ปล่อยช้างนาฬาคิรีวิ่งเข้าใส่พระพุทธองค์