ธรรมะเกี่ยวกับกรรมและการลบหลู่พระพุทธเจ้า : หน้า 426/589

ธรรมะเพื่อประชาช กรรม ของ การ ลบหลู่ พระพุทธเจ้า ๔๒๕ ขึ้นมา เพราะพญามารเขาเข้าไปบังคับ คอยจ้องจับผิดลบหลู่ คุณท่านโดยเฉพาะมาทำกับพระบรมศาสดาผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ ถือว่าได้ทำกรรมหนัก พระพุทธองค์ทรงหวังจะอนุเคราะห์ อุปัฏฐาก จึงตรัสเตือนว่า “เธออย่าหนีจากเราไปสู่มหานรกเลย เธออย่าได้หนีจากพระธรรมวินัยนี้ไปเลย” แม้กระนั้น สุนักขัตตะ แทนที่จะกลับตัวกลับใจเสียใหม่ กลับดื้อดึงจะไปให้ได้ ในที่สุดเขาก็จากพระองค์ไป ไปเที่ยวนินทาพระพุทธเจ้า ให้คนอื่นฟัง ครั้นละโลกก็ไปบังเกิดในมหานรกด้วยแรงกรรม ที่กระทำผิดต่อพระบรมศาสดา ได้ลบหลู่คุณท่าน ไฟนรกได้เผา ไหม้เขาซึ่งได้กายของสัตว์นรก ไหม้จากข้างล่างขึ้นมาข้างบน จนลุกท่วมตัวสัตว์นรกนั้น นายนิรยบาลก็เอาไปผูกติดกับหลัก ที่เป็นเสาเหล็กร้อน ทั้งมือและเท้าจะผูกมัดติดกับหลักร้อน เอาไฟเผา แม้ได้รับทุกข์ทรมานแค่ไหนก็ขยับเขยื้อนตัวไม่ได้ จนกระทั่งถูกไฟครอกตาย จะมีลมชนิดหนึ่งพัดมา สัตว์นรกก็จะ กลับฟื้นขึ้นมาใหม่ แล้วถูกไฟนรกเผาไหม้อีก ทรมานอยู่อย่างนี้ เป็นเวลายาวนานหลายๆ ล้านปี เมื่อหมดกรรมจากมหานรก ชุมใหญ่ ต้องมารับกรรมต่อที่ขุมบริวาร จากนั้นไปรับกรรมต่อ ในยมโลก และมาเป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์เดียรัจฉาน กว่าจะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแสนยากและนานแสนนาน