ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
กรรมของคนเจ้าชู้
๑๒๗
นั่นเอง ได้รับการดูถูกเหยียดหยามจากสังคมในยุคนั้นมาก และ
ก็ไม่เป็นที่รักของคนในครอบครัว เพราะฉะนั้นชีวิตจึงพบแต่
ความทุกข์ตรมระทมใจมาโดยตลอด จะรักชายหนุ่ม เขาก็ไม่รัก
จะคบกับหญิง เพื่อนหญิงก็หวาดระแวง พออายุได้ ๓๐ ปี
ก็ล้มป่วยตาย จากนั้นในชาติที่ 5 ได้มาเกิดเป็นเด็กหญิงใน
ตระกูลช่างทำเกวียนเข็ญใจ ถูกเจ้าหนี้มารุมทวงหนี้ทุกวัน
เมื่อหนี้สินพอกพูนมากขึ้น นายกองเกวียนก็รีบสมบัติ พร้อมกับ
เอาลูกสาวไปเป็นคนรับใช้ที่บ้าน
ลูกชายของนายกองเกวียน ชื่อ คิริทาส เห็นนางซึ่งกำลัง
อยู่ในวัยรุ่นอายุ ๑๖ ปี ก็มีจิตปฏิพัทธ์ ขอไปเป็นภรรยาน้อย
เมื่อนางไปเป็นภรรยาน้อยของเขาแล้ว ได้พูดยุยงให้สามีแยกทาง
กับภรรยาหลวง จนกระทั่งภรรยาหลวงต้องแยกทางกับสามี
ทั้งที่จริงแล้วภรรยาหลวงเป็นคนที่มีศีล มีคุณธรรม ซื่อสัตย์ต่อ
สามี การที่นางพูดยุยงให้เขาแตกกัน จึงเป็นการสร้างกรรมใหม่
พอมาในสมัยพุทธกาล ก็ได้ไปบังเกิดเป็นธิดาของเศรษฐี
ในกรุงอุชเชนี นางมีชื่อว่า อิสิทาสี ได้รับยกย่องว่าเป็นคนที่มีศีล
มีธรรม เมื่อเติบโตเป็นสาวได้แต่งงานกับลูกเศรษฐีที่มีสมบัติ
ทัดเทียมกัน เมื่อมีสามีแล้ว นางก็ตั้งใจทำหน้าที่เป็นศรีภรรยา
เคารพสามีประดุจเทวดา เป็นคนไม่มีทิฏฐิมานะ ไม่คิดนอกใจ