กรรมและผลของการตัดสินไม่ยุติธรรม : หน้า 530/589

ธรรมะเพื่อประชll กรรมของการตัดสินไม่ยุติธรรม ៩២៩ อย่าเป็นผู้มีเนื้อหลังของตนเป็นอาหารเลย” เมื่อพระบรมศาสดาประทับอยู่ที่พระเวฬุวันมหาวิหาร ทรงปรารภเปรตตนหนึ่ง ซึ่งได้สารภาพบาปของตนให้พระ นารทเถระผู้เป็นพระอรหันต์ ทราบถึงบาปกรรมที่ตนเองท่าไว้ เพื่อท่านจะได้นำมาเล่าเป็นคติเตือนใจ ให้อนุชนรุ่นหลังได้ สำรวมระวัง ซึ่งนี่เป็นตัวอย่างของผู้ที่ไม่เชื่อกฎแห่งกรรมตอน ยังมีชีวิตอยู่ แต่ไปเชื่อตอนที่ตายแล้ว ที่เชื่อเพราะได้ไปเสวย วิบากกรรมอันเผ็ดร้อนด้วยตนเอง ซึ่งเมื่อไปถึงตรงนั้นแล้ว จะ มีความเชื่อที่แตกต่างกันอย่างไร ก็ต้องยอมรับกฎแห่งกรรม ที่ตนเองได้ทําเอาไว้ทั้งหมด อันที่จริงแล้ว พระบรมศาสดาทรงรู้เห็นเรื่องภพภูมิต่างๆ เหล่านี้มาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นนรก เปรต อสุรกาย หรือสวรรค์ ทั้งนิพพาน ภพสาม โลกันตร์ พระองค์ทรงแทงตลอดทั่วถึงหมด ตั้งแต่สมัยที่ตรัสรู้ธรรมใต้ควงไม้พระศรีมหาโพธิ์ หากทรงเห็นว่า พุทธบริษัท ใจละเอียดพอจะรับฟังเรื่องที่เหลือวิสัย ซึ่งไม่อาจ เห็นได้ด้วยตาเนื้อ ก็ทรงเมตตานำมาตรัสเล่าให้ฟัง เรื่องไหนที่ สาวกหรือเหล่าเวไนยสัตว์ยังตรองตามไม่ทัน หรือฟังแล้วยังรับ ไม่ได้ก็ทรงสงวนไว้ รอช่วงจังหวะที่เหมาะสมจึงจะทรงนำมาแสดง ถ้าหากมนุษย์เชื่อพระดำรัสที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอน เอาไว้ แม้ยังไปนิพพานไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ต้องมีสุคติเป็นที่ไป