ข้อความต้นฉบับในหน้า
กรรมของการรังแกสัตว์
๒๐๒
ในการสร้างบารมีกันเป็นทีมใหญ่ ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อไป
ให้ถึงที่สุดแห่งธรรมนั้น จำเป็นต้องอาศัยกำลังบุญบารมีมากๆ
คือต้องมีบุญใหญ่และร่วมทำพร้อมกันไปเป็นทีม โดยไม่มีใคร
น้อยหน้า ไม่มีใครล้ำหน้า แต่ว่าเป็นการสร้างบารมีกันไปอย่าง
พร้อมหน้า ต้องรู้จักสวมหัวใจของพระบรมโพธิสัตว์ มุ่งอุทิศตน
ให้กับงานสร้างบารมี
ทำหน้าที่ของผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร
อย่างเต็มที่ เพื่อขยายประทีปแห่งธรรมขององค์สมเด็จพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้า ไปสู่ดวงใจของมวลมนุษยชาติทั้งหลาย การ
ฝึกฝนอบรมตนเองให้สมบูรณ์พร้อมในทุกด้าน และเป็นต้นแบบ
ต้นบุญให้กับชาวโลก เป็นสิ่งสำคัญของการดำรงตนเป็นผู้นำบุญ
โดยเฉพาะการฝึกฝนใจให้ใสสะอาด บริสุทธิ์ หยุดนิ่ง ให้เข้าถึง
พระธรรมกาย เพื่อให้มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะที่พึ่งที่แท้จริง
ของตัวเองให้ได้เสียก่อน
มีพระบาลีที่กล่าวไว้ใน
ฐานสูตร ว่า
“สตรี บุรุษ คฤหัสถ์หรือบรรพชิต ควรพิจารณาเนืองๆ
ว่า เรามีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็น
กำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง ใครทำกรรมใดไว้
ดีหรือชั่วก็ตาม จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น”
เรื่องของกฎแห่งกรรมเป็นกฎสากล ที่มีความเที่ยงธรรม