โทษของการเห็นผิด : หน้า 75/589

โทษของการเห็นผิด ระเหเร่ร่อนไปตามทางของตน ๗๔ เมื่อผ่านเข้าไปในพระราชอุทยาน พบพระดาบสรูปหนึ่ง กําลังนั่งสมาธิเข้าฌานอยู่บนแผ่นศิลาด้วยอาการสงบสำรวม แต่เนื่องจากนางเป็นคนมีความเห็นผิด และกำลังขัดเคืองขุ่นมัว แทนที่จะมีความเลื่อมใส กลับมีความคิดวิปริตว่า ดาบสผู้นี้ นุ่งห่มปอนๆ ผ้าผ่อนดูแล้วสกปรกเศร้าหมอง แถมยังหยิ่งนั่งนิ่ง ไม่ไหวติง เห็นแล้วไม่เป็นมงคลเลย สงสัยที่เราถูกปลดออกจาก ตำแหน่ง เป็นเพราะดาบสรูปนี้แน่ เมื่อมีความเห็นผิด จึงคิดกระทำผิดๆ ถ่มน้ำลายลงบน ศีรษะของพระดาบส และเอาไม้ชำระฟันที่ใช้แล้วโยนใส่ท่าน ส่วนตนเองไปอาบน้ำในสระ แล้วหลงปลื้มใจว่าเราจัดการกับ คนกาลกิณีแล้ว เสนียดจัญไรจะได้หมดไป ต่อมาพระราชา ระลึกถึงนาง ก็พระราชทานตำแหน่งหญิงงามเมืองคืนให้ นางจึงหลงเข้าใจผิดหนักเข้าไปอีกว่า ที่ได้ยศกลับคืนมานั้น เป็นเพราะไปถ่มน้ำลายรดพระดาบส วันหนึ่ง พระราชาทรงพิโรธปุโรหิต จึงรับสั่งให้ปลดออก จากตำแหน่ง ปุโรหิตจึงไปสอบถามหญิงงามเมืองว่า ครั้งก่อน ทําอย่างไรจึงได้ตาแหน่งกลับคืนมา นางแนะนำว่า ในราชอุทยาน มีดาบสกาลกิณีอยู่องค์หนึ่ง ให้ไปถ่มน้ำลายลงบนศีรษะ