ธรรมะเพื่อประชาชน: การสะท้อนทางจิตวิญญาณและการเผชิญทุกข์ : หน้า 198/589

ธรรมะเพื่อประชาช กรรมของคนด่าพระ ๑๕๗ เป็นเครื่องแห่แหน พราหมณ์และนางพราหมณีถือเอาค้อน เหล็กชนิดใหญ่มาทุบกัน ที่ที่ถูกทุบแล้วปรากฏมีฝีประมาณเท่า หม้อลูกใหญ่ผุดขึ้นเพียงครู่เดียวเท่านั้น หัวฝีแก่เต็มที่แล้วก็แตก ออก จากนั้นก็พากันดื่มหนองและเลือดที่ไหลออกมา พลางด่า ตะคอก ด้วยวาจาหยาบคายต่อกันไป ได้รับความทุกข์ทรมาน อย่างนี้อยู่ตลอดเวลา เมื่อครบกำหนดเวลา สามเณรก็เข้าไปหาพระอุปัชฌาย์ กราบเรียนว่า ท่านครับ กระผมผ่านวันที่รับปากกับท่านไปแล้ว ทีนี้ผมจะลาสิกขาแล้วกลับไปอยู่เรือน ขอท่านจงอนุญาตผมเถิด พระอุปัชฌาย์กล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้น เมื่อถึงวันแรม ๑๔ ค่ำ เวลาพระอาทิตย์ตกดิน เธอจงมาเถิด” สามเณรเมื่อได้ยินอย่างนั้น ก็ดีใจ เฝ้ารอให้ถึงวันนั้น เมื่อถึงวันและเวลาที่กําหนดแล้ว พระอุปัชฌาย์จึงพาสามเณรเดินไปหน่อยหนึ่ง แล้วยืนอยู่ด้าน อิสิปตนวิหาร สมัยนั้น เทพบุตร ๒ องค์นั้น พร้อมด้วยน้องสาว เดินผ่านไปทางนั้นพอดี ฝ่ายมารดาบิดาของพวกเขาต่างก็ถือ ไม้ค้อน พูดวาจาหยาบคาย รูปร่างหมองคล้ำ มีเส้นผมยาวรกรุงรัง สูงราวกับล่าตาล มีหนองและโลหิตไหลออกมา น่าเกลียด น่ากลัวพิลึก ติดตามเทพบุตรไป พระสังกิจจะสำแดงฤทธิ์ให้สามเณรเห็นคนเหล่านั้นที่