ข้อความต้นฉบับในหน้า
โทษของการห้าม สามีทำบุญ
๒๗๒
เทวดามอบให้นางไป เมื่อนางนุ่งห่ม ผ้านั้นก็กลายเป็นแผ่นเหล็ก
ลุกโพลงท่วมตัวนาง ทำให้นางได้รับความทรมานแสนสาหัส
หนักยิ่งขึ้นไปอีก ต้องรีบทิ้งผ้านั้นร้องไห้คร่ำครวญอย่างน่าเวทนา
รุกขเทวดาไม่รู้จะช่วยเหลือนางอย่างไร ได้แต่บอกให้นางอดทน
ต่อไป
สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งตั้งใจจะเดินทางไปเฝ้าพระบรม
ศาสดา เมื่อเดินทางไปถึงกลางป่าพร้อมกับหมู่เกวียน ใน
ระหว่างทางท่านอยากจะพักกลางวัน จึงหลีกไปพักอยู่ใต้ต้นไม้
ใหญ่ตามลำพัง เนื่องจากเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางมา
ตลอดทั้งคืน จึงหลับไปหลายชั่วโมง หมู่เกวียนครั้นพักแล้ว
ไม่ทันสังเกตเห็นภิกษุ ก็เดินทางต่อไป เมื่อภิกษุรูปนั้นตื่นขึ้น
ไม่เห็นหมู่เกวียน จึงเดินทางไปจนถึงที่อยู่ของรุกขเทวดานั้น
เทวดาจึงแปลงเป็นคนเข้ามาหาท่าน ทําการปฏิสันถารนิมนต์
ให้เข้าไปวิมาน ถวายยาทาเท้า และน้ำดื่มด้วยความเคารพ
บังเอิญว่า ขณะนั้นนางเปรตมาอ้อนวอนเทวดาว่า
“ขอท่านจงให้ข้าว น้ำ และเครื่องนุ่งห่มแก่ฉันด้วยเถิด”
เมื่อเทวดาให้สิ่งที่นางขอ ของเหล่านั้นก็กลายเป็นคูถ มูตร หนอง
เลือด และแผ่นเหล็กลุกโชนขึ้นมาทันที ภิกษุเห็นเหตุการณ์
เช่นนั้น ก็เกิดความสลดใจ สอบถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นว่า