ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
โทษของความอิจฉาริษยา
๒๖๑
นางจึงเป็นที่รักเป็นที่ชอบใจของสามี ไม่นานนัก นางก็ให้กำเนิด
บุตรชายชื่อ ภูตะ นางทำหน้าที่เป็นแม่บ้าน คอยอุปัฏฐากภิกษุ
วันละ ๔ รูป ด้วยความเคารพ ส่วนหญิงหมันเป็นคนชอบอิจฉา
ริษยาคอยจ้องจับผิดและประทุษร้ายภรรยาคนใหม่อยู่เป็นประจำ
วันหนึ่ง ภรรยาทั้งสองอาบน้ำสระผม แล้วยืนผมเปียกอยู่
กุฎมพีมีความเสน่หาผูกพันในนางติสสาด้วยอำนาจคุณความดี
ได้ยืนสนทนากับนางด้วยถ้อยคำไพเราะอ่อนหวาน นางมัตตา
อดทนต่อเหตุการณ์นั้นไม่ได้ ถูกความริษยาครอบงำ จึงเอา
หยากเยื่อ ที่กวาดสุมไว้ในเรือน มาโปรยลงบนกระหม่อมของ
นางติสสา และหาทางทำร้ายนางต่างๆ นานา บางวันก็แอบเอา
เสื้อผ้าของนางติสสาไปซ่อน ทำให้ติสสาอุบาสิกาไม่มีเสื้อผ้า
สวมใส่ ต้องเกิดความละอายแก่ผู้คน แต่ติสสาผู้มีจิตใจงดงาม
ก็อดทนเรื่อยมา
สมัยต่อมา เมื่อนางมัตตาถึงแก่ความตายแล้ว ด้วย
แรงกรรมนั้นทําให้นางไปบังเกิดเป็นเปรตเปลือยกายไร้เสื้อผ้า
อาภรณ์ มีสรีระเปื้อนฝุ่นเพราะแรงกรรมที่อิจฉานางติสสา
ทั่วเรือนร่างของนางเปรตมีหิดขึ้นเต็มไปหมด อีกทั้งแรงกรรมที่
นางเอาหมามุ่ยมาโปรยลงบนเตียงนอนของติสสาอุบาสิกา
เลยเป็นเหตุให้นางใช้นิ้วที่มีเล็บแหลมคมเกาตามเนื้อตามตัว
เลือดไหลเยิ้มอยู่ตลอดเวลา