ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 52/589

ธรรมะเพื่อประชาชน ทุ สะ นะโส ๕๑ ได้นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ วันนี้ ระยะทางเพียง ๒ โยชน์ ปรากฏแก่ข้าพระองค์เหมือนติดต่อกัน เป็นโยชน์เดียว พระเจ้าข้า” พระพุทธองค์จึงตรัสว่า “คืนหนึ่งยาวนานสำหรับคน นอนไม่หลับ โยชน์หนึ่งยาวไกลสําหรับคนเมื่อยล้า แต่วัฏสงสาร ยาวนานสําหรับเหล่าคนเขลาผู้ไม่รู้พระสัทธรรม” เมื่อจบพระธรรมเทศนา สามีของหญิงนั้นได้บรรลุ โสดาปัตติผล พระราชาทรงเกิดความสลดสังเวชพระทัยในการ กระทำของพระองค์ ไม่ประสงค์จะได้หญิงนั้นอีก จึงปล่อยสามี ของเขาไป เพราะฉะนั้น ให้ท่าแต่กุศลกรรมเถิด บาปกรรมแม้เพียง เล็กน้อยอย่าได้ทำ เมื่อเวลาที่บาปยังไม่ให้ผล คนพาลย่อม สำคัญว่าบาปนั้นเป็นเหมือนน้ำผึ้งมีรสหวาน แต่เมื่อใดที่บาปให้ผล เขาจะได้รับทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส แม้จะมีเงินทองทรัพย์ สมบัติมากมาย ก็ไม่อาจช่วยอะไรได้ ไม่ว่าจะเป็นหมู่ญาติ หรือ บุคคลยิ่งใหญ่ขนาดไหน ก็ไม่สามารถช่วยได้ ใครทำกรรมใดไว้ ตนจะต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น เวลาของชีวิตที่เหลืออยู่ในโลกนี้ไม่นานนัก ประเดี๋ยวก็ หมดเวลาแล้ว แต่เวลาในปรโลกนั้นยาวนานกว่าเวลาในโลก