กรรมของผู้ไม่เอื้อเรื่องบุญเรื่องบาป : หน้า 382/589

Dsuem ประชาช กรรมของผู้ไม่เ อเรื่องบุญเรื่องบาป ๓๘๑ อนุเคราะห์เปรตตนนั้น จึงเอาภาชนะตักน้ำดื่มมา ให้เปรตนอน หงาย กรอกนํ้าเข้าทางปาก แต่เมื่อราดน้ำลงไปนํ้าก็ไม่ไหลลงสู่ ลําคอ เพราะเปรตไม่เคยทำบุญเอาไว้จึงดื่มน้ำไม่ได้ พวกพ่อค้า ถามเปรตว่า “ท่านได้ดื่มน้ำบ้างไหม” เปรตบอกว่า “น้ำแม้เพียง หยดเดียวก็ไม่ไหลล่วงลำคอของข้าพเจ้า” พวกพ่อค้าได้ฟังเช่นนั้น ยิ่งเกิดความสังเวชหนักขึ้น ถาม ว่า “แล้วทำอย่างไรดีพวกเราถึงช่วยท่านได้ล่ะ” เปรตบอกว่า “หากพวกท่านถวายทานแด่ภิกษุสงฆ์ แล้วอุทิศส่วนกุศลให้ ข้าพเจ้า เมื่อนั้นข้าพเจ้าจึงจะพ้นจากความเป็นเปรต” ครั้นรุ่งเช้า เปรตก็อันตรธานหายไป พวกพ่อค้าซึ่งไม่ได้หลับไม่ได้นอน กันทั้งคืน รีบเดินทางไปกรุงสาวัตถี เข้าไปกราบทูลเรื่องราวที่ เกิดขึ้นระหว่างทางให้พระพุทธองค์ทรงทราบ พร้อมกับช่วยกัน ถวายทานตลอด ๗ วัน เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้เปรตผู้หิวโหยตนนั้น ด้วยหวังว่าจะช่วยให้พ้นจากความทุกข์ทรมาน เราจะเห็นว่า ชีวิตหลังความตายของผู้ที่ไม่ได้สั่งสมบุญ ไว้นั้น เป็นชีวิตที่อันตรายและอาภัพอับโชคเหลือเกิน อับโชคคือ หมดโอกาสที่จะทําความดี หรือพัฒนาคุณภาพชีวิตของตน ให้สูงขึ้น หมดโอกาสที่จะสั่งสมบุญเหมือนอยู่ในโลกมนุษย์ ต้องไปทุกข์ทรมานด้วยวิบากกรรมที่ตนเองได้ก่อเอาไว้อย่างเดียว