ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
โทษของการทำปาณาติบาต
๒๕๕
พวกเรามีผิวพรรณดี มีกำลัง มีความสุข มีผ้านุ่งห่มมากกว่า
ผ้าที่มีในแคว้นของพระเจ้านันทราช ผ้านุ่งผ้าห่มของพวกเรา
ไพบูลย์ และมีค่ามาก ผ้าเหล่านั้นอยู่ในอากาศ ข้าพเจ้าทั้งหลาย
เลือกนุ่งห่มแต่ผ้าที่พอใจ แต่ว่าพวกข้าพเจ้ายังไม่มีบ้านเรือนอยู่
ยังไม่มีนํ้าดื่มและยานพาหนะใดๆ ขอท่านจงอนุเคราะห์ให้
พวกข้าพเจ้าได้ที่อยู่อาศัย มีน้ำดื่ม และได้ยานพาหนะเถิด”
พระเถระได้ฟังดังนั้น ก็สร้างกุฏิที่มุงด้วยใบไม้ จัดตั้ง
น้ำดื่ม น้ำใช้ ทำรองเท้า แล้วถวายภิกษุสงฆ์ได้ใช้เป็นที่
ปฏิบัติธรรม ครั้นแล้วได้อุทิศส่วนกุศลให้มารดาบิดาและพี่ชาย
เหมือนเดิม เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ว่า ทันทีที่อุทิศส่วนกุศล
ให้กับเปรต ทิพยปราสาทก็บังเกิดขึ้นกับหมู่ญาติ เป็นปราสาท
ที่งดงามประดุจทิพยวิมานในเทวโลก น้ำดื่มคือสระโบกขรณี
มีนํ้าเย็น มีท่าราบเรียบดี ดารดาษด้วยดอกปทุมและดอกอุบล
มีกลิ่นหอม ทำให้เปรตได้อาบดื่มกินอย่างสบาย เปรตผู้เป็น
ญาติพากันมาแสดงตนให้พระเถระเห็น พร้อมด้วยราชรถ
อันวิจิตร แล้วกล่าวขอบคุณพระเถระว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ
พวกข้าพเจ้าเป็นผู้อันท่านอนุเคราะห์แล้ว ด้วยการให้ข้าว ผ้านุ่ง
ผ้าห่ม เรือน น้ำดื่ม และยาน เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าทั้งหลาย
จึงมาเพื่อจะไหว้ท่านผู้เปี่ยมด้วยความเมตตากรุณา”